Deze keer was het de beurt aan acteur Paul Douglas om de show te presenteren.

The Heiress was de grote winnaar van de 1950-editie van de Oscarshow.  Niet dat 4 gewonnen beeldjes nu zo spectaculair is (de film was genomineerd in 8 categorieën) maar geen enkele film deed beter die avond.

All The King’s Men kreeg de Prijs voor Beste film en won 3 Oscars.  De film werd zeven keer genomineerd.  Ook de Prijs voor beste acteur (Broderick Crawford) en Beste actrice in een bijrol (Mercedes McCambridge) werden in de wacht gesleept.

Battleground en Champion werden elk zes keer genomineerd en wonnen respectievelijk twee Academy Awards en 1 Oscar.

Come to the Stable bleef ver onder de verwachtingen, meer nog, het was eigenlijk de grote verliezer.  De film was zeven keer genomineerd maar viel geen enkele keer in de prijzen.

De film Ladri di Biciclette of The Bicycle Thief kreeg een Special Foreign Language Film Award naast de Academy Award voor het Beste scenario.  De Academy Board of Governors hadden die gekozen als bijzonderste buitenlandse film die in 1949 werd uitgebracht.  Een Speciale Prijs of noem het een Ereprijs in een tot dan toe nog niet bestaande categorie.  Dus niet echt eentje die meetelt in het aantal gewonnen Oscars…  In 1957 was er voor het eerst sprake van de beste Foreign Language Film en die was dan weer wél een officiële categorie die men zou aanhouden…  Tot dan, met uitzonder van 1954 (ja ja…) deed men het op deze alternatieve manier…

Ook nu weer waren er dus Speciale prijzen.  Bobby Driscoll kreeg er één als uitstekende kindacteur.  Fred Astaire kreeg er één voor zijn artisticiteit en zijn bijzondere werkwijze wat muzikale films betreft.   Cecil B. DeMille kreeg er ook één, niet verwonderlijk en volledig terecht want DeMille was toen al een pionier op vlak van langspeelfilms en al 37 jaar actief in de business (!).

Jean Hersholt tenslotte kreeg er ook één, voor de voortreffelijke diensten die ze aan de filmindustrie had verstrekt…