Begin augustus – de komkommers draaiden overuren – liet de media weten dat de 58-jarige Bruce Willis zijn eigen stunts niet meer zelf gaat uitvoeren. Niet dat hij niet meer kan, hij mag niet meer van zijn vrouw Emma die bang is dat hij zich zou bezeren op de set. De vraag die niet werd gesteld is of Willis eigenlijk zijn eigen scripts nog wel leest of mag lezen. De baggerhoop waarin de voormalige coole kikker tegenwoordig te zien is, wordt er immers niet kleiner op. Hoe kan je in hemelsnaam aantreden in onzin als “Fire With Fire”, “Catch .44”, “Setup” en “The Cold Light Of Day” zonder je eigen carrièrekeuzes in vraag te stellen ?  Gelukkig dat Willis te zien was in “Looper” vorig jaar, of het vet was helemaal van de soep (zijn veredelde bijrol in Wes Andersons “Moonrise Kingdom” even buiten beschouwing gelaten). Nochtans bewees de weledele heer Willis ooit wel degelijk een uitstekend acteur te (kunnen) zijn (“In Country”, “Nobody’s Fool”, “Twelve Monkeys”, “Unbreakable” …). Soit, deze recensie dient niet alleen om Willis tot de orde te roepen, maar vooral om aan te tonen dat Hollywood alweer een inspiratieloze sequel in het leven heeft geroepen.

De originele “Red” was al geen hoogvlieger, opvolger “Red 2” stelt nog minder voor. De mosterd werd opnieuw gehaald bij de DC Comics-comic van Warren Ellis en Cully Hamner, en de taak om een scenario te schrijven rustte andermaal op de schouders van het broederpaar Jon en Erich Hoeber. Na het actiegeweld uit de eerste “Red” denkt voormalig CIA-agent Frank Moses (Willis) er echt aan om te rentenieren.

Ironisch genoeg wil zijn kersverse partner Sarah (Mary-Louise Parker) dat niet zozeer en streeft zij zowaar naar een actievolle herfst in Franks leven. Wanneer Moses’ voormalige spitsbroeder Marvin John Malkovich) plots opduikt, ziet het er naar uit dat haar wens in vervulling gaat. Frank en Marvin worden immers opnieuw opgejaagd door een zaak uit hun verleden. Operatie Nachtschade om precies te zijn, een opdracht die hen in volle Koude Oorlog naar Rusland bracht waar ze betrokken raakten bij de smokkel van een allesvernietigend wapen.

Wanneer die zaak WikiLeaks-gewijs terug boven water komt, worden Moses en Marvin opgejaagd door zowel de CIA, MI:6 als de KGB. Gelukkig is niet iedereen even bloeddorstig als ingehuurde moordenaar Han Cho-Bai (Byung-hun Lee). Victoria Winslow (Helen Mirren) bijvoorbeeld ziet er vooral op toe dat Frank en co ongeschonden uit de strijd geraken, en KGB-agente Katya (Catherine Zeta-Jones) is ook bereid om concessies te doen voor wat aandacht van haar ex-minnaar. Sleutel in het enigma blijkt de Britse prof Bailey (Anthony Hopkins) te zijn. Genoeg spionageplotelementen dus om een globetrottende actieprent in elkaar te boksen.

Dean Parisot (“Galaxy Quest”, “Fun With Dick And Jane) nam de regie over van Robert Schwentke, die liever de superflop “R.I.P.D.” aan zijn cv toevoegde. Niet dat “Red 2” een film is die mooi oogt op de levenslijn: Parisot schudt links en rechts weliswaar een geslaagd actiesegment uit de mouw (inclusief een achtervolging met een deux chevaux – een dergelijk spektakel moet toch al van de hoogdagen van Louis De Funès of Roger Moore geleden zijn), maar het scenario is zo monotoon en vervelend dat je het gros van het vuurwerk tegen de eindgeneriek al weer lang vergeten bent. Of er niet eens meer wil aan terugdenken. En dat is eigenlijk jammer: de cast zal zich waarschijnlijk wel geamuseerd hebben met de vaak buitensporige set pieces, maar wij ergerden ons vooral aan de herkauwende manier waarop de broers Hoeber de haken-en-ogenplot na elke versnelling terug bruusk tot stilstand lieten komen. Inspiratieloosheid die niet echt bevorderlijk is voor de algemene kijkvreugde.

Kortom: van een “Red 3” verlos ons, Heer. En stuur tegelijkertijd nog eens een degelijk script naar den Bruce.