Los Angeles. Oliver (Ashton Kutcher) is er getuige van hoe een jonge vrouw in plaats van liefdevol afscheid te nemen van haar vriend voor ze het vliegtuig neemt, flink ruzie maakt waarna het even later over en uit is met hun relatie. Oliver ziet het allemaal gebeuren en schiet zonder het medeweten van haar wat plaatjes want hij heeft zoals steeds zijn fototoestel bij. Toevallig (dit is film weet je wel) nemen de twee het vliegtuig naar New York dus is er al wel wat tijd om elkaar beter te leren kennen. Voor Emily staat dit gelijk met het afwachten van het ogenblik waarop Oliver even een sanitaire stop neemt zodat ze net op het geknipte moment kan binnenstormen en wat ze tekort kwam bij haar vorige vriend even snel bij elkaar te vrijen met een volslagen onbekende. De twee gaan uit elkaar met de afspraak dat zij hem zal opbellen binnen zeven jaar. Oliver verwacht dat het telefoontje zal binnenkomen bij zijn ouders die Emily dan het telefoonnummer zullen geven van hem. Daar zal de razend knappe echtgenote van Oliver de telefoon opnemen, enz... Een mogelijk scenario dus voor over zeven jaar, gecombineerd met wat 'wishful thinking' van Oliver. Nochtans zijn de twee niet echt het spreekwoordelijke potje en dekseltje die gegarandeerd op elkaar passen. Oliver werkt in een bedrijf dat actief is in de luier-business, Emily is een jonge twintiger die tegelijk speels en rebels is, een jonge vrouw die de dag plukt en met volle teugen van het leven geniet en alles wat dit haar te bieden heeft. En toch...

Enkele jaren later, en net na een nieuwe afgesprongen relatie (en ook quasi onmiddellijk na de laatste actieve bedmomenten van de twee), duikt plots het bewuste briefje met Oliver's telefoonnummer op in Emily's agenda wanneer ze die even doorbladert op zoek naar wat nummers waar ze wat troost kan vinden. De twee maken terug een afspraakje en zo gaat het nog even door tot we het afgesproken aantal jaren later zijn en het beloofde telefoontje richting Oliver volgt. We zullen je maar niet vertellen met wie hij op dat ogenblik verkering heeft en ook niet hoe het afloopt want zo zouden we de pret bederven voor alle romantische zielen die met hun partner richting A Lot Like Love trekken.

A lot like Love werd geregisseerd door de Brit Nigel Cole die vroeger ondermeer al Calendar Girls maakte. Het scenario van deze romantische komedie werd met aandacht gelezen en bijzonder positief onthaald door Cole die al zo lang een romantische komedie wou gaan maken dat hij er bijna hopeloos door was geworden. Het vinden van een duo dat kon garant staan voor de nodige romantische filmvonken eindigde met het ogenblik waarop Amanda Peet en Ashton Kutcher in elkaars bijzijn hun respectievelijke ‘lines’ uit het scenario mochten aflezen, een schot in de roos zo bleek. Producent Armyan Bernstein doet er nog een schep bovenop en zegt dat Kutcher bij momenten de 'Cary Grant quality’ heeft. Heel verrassend is wel dat Kutcher zich specifiek heeft voorbereid op een specifiek aspect van deze rol, die van de gebarentaal. Kutcher die in het echte leven zelf een broer heeft met een gehoorprobleem had al een beperkte basiskennis van toen hij klein was maar trok toch enkele maanden (!) uit om de (Amerikaanse) gebarentaal aan te leren. De zanglessen spaarde hij dan weer uit omdat hij zich realiseerde dat hij beter I’ll be there for You kon kwelen en janken dan na talrijke repetities het nummer feilloos kon gaan zingen, begeleid door zijn “gitaarwerk”.

We wilden dit romantisch filmpje toch wel een kans geven alhoewel een 'happy ending', een huwelijk(saanzoek) of een ultieme verzoening in tegenstelling tot 95 % van de filmmakers in 'Tinseltown' niet in ons lijstje thuishoort van verplichte ingrediënten in dit soort van films. Ashton Kutcher heeft bij ons al zijn krediet al verloren na ondermeer The Butterfly Effect, Just Married en Guess Who maar met Amanda Peet (Identity, Something’s gotta Give) weet je maar nooit. Wanneer we de starre blik van Amanda Peet over een begraafplaats zagen dwalen en wanneer ze even later het kerkhof een bezoek bracht kregen we heel even de indruk dat deze prent toch wat dieper zou gaan dan de klassieke oppervlakkigheid van dit soort romantische komedies. A lot like Love is wel spek voor de bek van wie houdt van een soort vernieuwde uitgave van When Harry met Sally en niettegenstaande wij daar niet bij horen vonden we enkele scènes toch best wel grappig. Die in het restaurant bijvoorbeeld met de onverstoorbare Ashton Kutcher en de.... enfin, bekijk het zelf maar.