Alex North is van Russisch-Joodse afkomst. Hij studeerde aan het Curtis Institute in Philadelphia, de Juilliard School of Music in New York en het conservatorium van Moskou.

Hij ging in de leer bij Aaron Copland en Ernst Toch.

Hij was niet alleen de eerste muziekschrijver die lid werd van de Sovjet-componisten maar ook de eerste componist die jazz verwerkte in zijn filmmuziek bij het schrijven van de muziek voor A Streetcar Named Desire nadat hij ook de muziek had geschreven voor verschillende Broadway-musicals.

Bij zijn terugkeer naar Amerika bleef hij ook daar verder muziek studeren en schreef de muziek voor documentaires. Tussen 1937 en 1950 was hij verantwoordelijk voor de filmmuziek van ongeveer 50 documentaire kortfilms.

In die periode schreef hij ook de muziek voor heel wat toneelstukken in New York (Life and Death of an American, Of V We Sing, Death of a Salesman) en balletmuziek voor Martha Graham, Agnes de Mille en Anna Sokolow.

Hij componeerde symfonieën voor de concertzaal zoals de Revue for Clarinet and Orchestra voor Benny Goodman én zijn eerste drie symfonieën.

Tijdens de tweede Wereldoorlog stond hij in voor de therapeutische muziekbeoefening door mensen in de psychiatrie.

Zijn ervaring met toneel, met Arthur Miller maar vooral Elia Kazan was de ideale springplank richting Hollywood begin de jaren ’50.

Vanaf dan schreef hij de muziek voor langspeelfilms en groeide uit tot één van Hollywoods meest fantasierijke en polyvalente componisten van zijn tijd.  John Huston werkte regelmatig samen met North, onder andere voor de muziek van The Misfits (1961), Wise Blood (1979), Under the Volcano (1984), Prizzi's Honor (1985) en The Dead (1987).  Zeker nog te vermelden : de filmmuziek voor Carny (1980).

Hij schreef ook heel wat voor televisie, denk maar aan Playhouse 90 en de miniserie Rich Man, Poor Man waar hij een Emmy voor won.

En omdat hij eigenlijk nooit de hoogste filmonderscheiding in de filmwereld kreeg paste de Academy daar in 1986 een spreekwoordelijke mouw aan door hem een ere-Oscar te geven voor zijn carrière onder de noemer in recognition of his brilliant artistry in the creation of memorable music for a host of distinguished motion pictures. Het was toen de eerste keer dat een componist op deze manier werd bekroond.

Dat zijn muziek tijdloos is bleek nog in 2011 toen zijn nummer Genesis te horen was in Rise of the Planet of the Apes. In 2008 kon je ook al Unchained Melody horen in My Best Friend's Girl, een nummer dat hij schreef samen met Hy Zaret en uitgevoerd werd door Maurice Jarre.