Als de oude vader sterft, is wortel de enige nazaat die de boerenstiel verderzet. Wortel is het met het land verbonden. Uit dat land komt Fien, zijn eerste vrouw, die hij pas na een hevig gevecht met haar broers kan veroveren. Hun eerst kind komt ter wereld tijdesn een overstroming en het tweede wordt geboren terwijl het eerste begraven wordt.
VAllen is gemakkelijk, maar opstaan ! Dat zal Wortel voortdurend ondervinden, ook wanneer hij een avontuur heeft met de jonge meid van een buur. Maar het leven gaat verder, het gezin wordt groter en behalve een blind dochtertje is het een dagelijks bestaan met hoogten en laagten. Tot de oudste zoon Fons aan het vrijen gaat met Frisine, een wilde vreemde jonge vrouw. Wortel kan dit niet verkroppen, als Fons dire jaar naar het leger moet lijkt het probleem opgelost, ware het niet dat Frisine zwanger is. Bij het leger heeft Fons een verhouding met een danseuse. Hij laat niets meer van zich horen en Frisine brengt haar kind bij Wortel en Fien. Als Fons afzwaait en terug met Frisine wil verkeren, komt het tot een hevig handgemeen met zijn vader. Fons vlucht met Frisine en zijn kind naar de stad. Wortel wordt betrapt bij het stropen en krijgt negen maanden gevangenis.
Ondertussen is Frisine met haar kind terug in de streek, terwijl Fons in de stad is gebleven. Kort na zijn vrijlating wordt Wortel bij de Politie geroepen om zijn zoon te herkennen die zich opgehangen heeft. Hij denkt het drama te kunnen verbergen voor Fien, maar dit liukt niet. Fien wordt ziek en sterft.
De jonge Frisine woont nu bij Wortel. De dagelijkse bekoringen hopen zich op en de pastoor kan Wortel alleen maar de raad geven van met haar te trouwen.
Met de passie komt ook de jaloersheid. Wortels achterdocht drijft hem tot tragikomische gemoedstoestanden.
Tijdens een nachtelijke dronkemanstocht met zijn vriend, gaat Frisine naar hem op zoek. Zij kent hierbij een noodlottig einde. Twee jaar later wil de pastoor hem een derde vrouw aanpraten : Angeliek, een juffrouw op leeftijd. Omwille van zijn kinderen laat Wortel het bijna zo ver komen, tot zijn blind dochtertje Amelie laat blijken, dat het voor haar eigenlijk ook niet hoeft. Wortel zou immers zijn huis en zijn erf moeten verlaten.
De morgen van het geplande huwelijk laat Wortel de pastoor weten, dat hij niet wil trouwen en hij vlucht als een vrije vogel naar zijn land en zijn velden. De pastoor loopt hem achterna, maar tevergeefs : in het aanschijn van de milde natuur en de opkomende zon, is Wortel ongenaakbaar geworden. Naar de roman van Felix Timmermans, met muziek van Dirk Bross
