Grace Kelly komt uit een rijke familie. Haar moeder prijkte ooit op de cover van magazines, haar vader was een industrieel én gewezen wereldkampioen roeien. Haar oom George Kelly was toneelschrijver van onder andere Craig’s Wife én hij won een Pulitzer Prijs.

Op 10-jarige leeftijd maakte Kelly haar toneeldebuut in een stuk dat in Philadelphia te zien was. Ze studeerde aan de Raven Hall Academy en de Stevens School, beide in Philadelphia. Daarna trok ze naar New York waar ze als model aan de slag ging terwijl ze een opleiding volgde aan de American Academy of Dramatic Arts. Ze deed regelmatig auditie voor een rol in een toneelstuk maar zonder resultaat, ze was enkel te zien in reclamefilmpjes voor sigaretten op televisie.

In 1949 verscheen ze uiteindelijk dan toch op Broadway in The Father, een stuk van Strindberg die men opnieuw onder de aandacht wou brengen en waarin ook Raymond Massey een rol had.

Ze tekende een contract bij MGM, kreeg een klein rolletje in Fourteen Hours (1951) maar haar rol van de vrouw die uiteindelijk Gary Cooper niét verlaat in de Oscar-film High Noon was van een ander kaliber.

In High Society omschreef Frank Sinatra Grace Kelly als de sensationele blonde miss ijskast. Ook bij icoon Alfred Hitchcock liet ze een bijzondere indruk na. Hij omschreef haar als iemand met een seksuele elegantie waardoor hij haar een rol gaf in drie van zijn films : Dial M for Murder, Rear Window en To Catch a Thief. Dat waren meteen ook haar beste films.

Voor haar rol als overspelige vrouw in Mogambo werd ze genomineerd voor een Oscar terwijl ze met haar rol als de verbitterde vrouw van de alcoholverslaafde Bing Crosby in The Country Girl wél de prijs won. Ze ontving hiervoor ook de New York Film Critics Award.

Tijdens de opnames van To Catch a Thief die plaats vonden aan de Franse Zuidkust leerde ze Prins Rainier III van Monaco kennen. In 1956 trouwden ze tijdens een indrukwekkende ceremonie waardoor Grace Kelly haar carrière als actrice opgaf om Prinses van Monaco te worden. Maar dat betekende niet dat ze vergeten was want haar gezicht verscheen al snel op… postzegels. In 1962 was ze de host van een televisietournee door en over Monaco.

Alfred Hitchcock probeerde haar nog te overhalen om een comeback te maken in Marnie maar daar kwam heel veel protest op van de Monegasken. Grace Kelly was dan wel niet meer in films te zien, je kon af en toe wel nog haar stem horen. Zo was ze de verteller in The Children of Theatre Street (1978) en een aantal documentaires.

Grace Kelly stierf op 52-jarige leeftijd. Ze raakte betrokken in een zwaar verkeersongeval aan de Franse Zuidkust. De omstandigheden van het ongeval blijven onduidelijk maar zeker is dat ze van de weg af raakte op een verraderlijke berg aan de Cote d’Azur en 15 meter lager neerstortte waarna haar auto vuur vatte. Ook zou een hersenbloeding geleid hebben tot het ongeval en/of het gevolg zijn van de fatale crash.

In 1976 werd haar biografie uitgebracht onder de titel Princess Grace, geschreven door Gwen Robyns.

In 1983 vertolkte Cheryl Ladd de actrice in de televisiefilm Grace Kelly.