Carroll Baker
acteur/actrice
(15)
Haar vader was handelsvertegenwoordiger, zelf studeerde ze aan het St. Petersburg Junior College maar hield het daar na één jaar al voor bekeken. Na de echtscheiding van haar moeder en nadat die hertrouwd was verhuisde ze naar Florida. Daar trad ze op in een goochelnummer én als danseres. Ze trouwde met een man die actief was in de bontwereld maar dat huwelijk was van korte duur. Ze probeerde het uiteindelijk in Hollywood maar verder dan een figurantenrolletje in Easy to Love (1953) kwam ze niet onmiddellijk. Teleurgesteld verhuisde ze naar New York waar ze in een achtergrondkoortje zong en tv-commercials maakte, onder meer voor Coca-Cola. In het Broadway-stuk Escapade kreeg ze ook een rolletje als figurante.
In 1954 zette ze een belangrijke stap in haar carrière en sloot zich aan bij de prestigieuze Actor’s Studio. Ze leerde er regisseur Jack Garfein kennen en het jaar daarop trouwde ze met hem. Hun dochter Blanche Baker werd ook actrice, Baker en Garfein scheidden in 1969. Carroll Baker was te zien in het stuk All Summer Long van Robert Anderson en in een aantal televisiedrama’s.
Lee Strasberg, toen nog directeur de Actor’s Studio, was er mee verantwoordelijk voor dat ze haar eerste belangrijke filmrol kreeg bij Warners in de film Giant als Luz Benedict. Haar volgende rol zou één van de belangrijkste en allicht de beste uit haar carrière worden : in Baby Doll van Elia Kazan was ze te zien als een sexy, geestelijk gehandicapte, duimzuigende tiener. Daarmee had ze zich meteen geprofileerd als langbenige, blonde, soms brutale maar veelal sexy blondine. In de jaren ’60 zag een aantal Hollywood-producers in haar zelfs een potentiële opvolger van Marilyn Monroe als seksgodin. Maar films als The Carpetbaggers en Harlowe hielpen haar carrière niet echt vooruit.
Na een tijd had Baker het wel gehad met dat soort van rollen en ze trok naar Italië waar ze in Italiaanse en Spaanse films te zien was.
In 1969 scheidde ze van de regisseur Jack Garfein, haar tweede echtgenoot.
In 1977 maakte ze haar Londense toneeldebuut in het stuk Rain van Somerset Maugham.
In de jaren ’80 stond ze weer voor de camera in Amerika. In 1982 trouwde ze met acteur Donald Burton.
Er werd ook een autobiografie uitgebracht van Carroll Baker onder de titel Baby Doll.
Oscars ® 1957 | Genomineerd | Beste actrice in een hoofdrolActress | Baby Doll |