Midnight in Paris (DVD)

Bijna zeer goed
Midnight in Paris (DVD)
2010
17/01/2012
dvd
88 minuten
komedie
16:09

acteur/actrice (6)

Marion Cotillard Marion Cotillard →  Adriana
Adrien Brody Adrien Brody →  Salvador Dali
Rachel McAdams Rachel McAdams →  Inez
Owen Wilson Owen Wilson →  Gil Pender
Michael Sheen Michael Sheen →  Paul
Carla Bruni-Sarkozy

regisseur (1)

Woody Allen Woody Allen
Midnight in Paris

Later dit jaar verwacht in de zalen: de (alweer) 42e speelfilm van Woody Allen, die trouw en wars van tradities en hypes elk jaar trouw zijn filmpje blijft afleveren. Naar het schijnt wordt “Nero Fiddled” een moderne kijk op Bocaccio’s “Decamerone” en de cast puilt naar goede gewoonte uit van bekende namen: Allen acteert zelf ook nog eens mee en daarnaast is het uitkijken naar onder meer Ellen Page, Jesse Eisenberg, Penélope Cruz, Alec Baldwin, Roberto Benigini, Judy Davis en Ornella Muti. Voor het zover is, kan u uw thuisbioscoop verwennen met Allens 41e “Midnight In Paris”. Meteen een van de beste prenten uit zijn omvangrijke oeuvre en het bewijs dat de 76-jarige workaholic nog niet aan het eind van zijn Latijn is. Of hoe de verse wind die door zijn oeuvre is komen waaien sinds hij New York verliet om zich in Londen en andere Europese steden neer te poten (met “Match Point” als heerlijk hoogtepunt) nog steeds niet is uitgewaaid. Het is trouwens niet de eerste keer dat Allen in Parijs neerstrijkt: hij filmde al eerder in de Franse hoofdstad voor “Love And Death” (1975) en “Everyone Says I Love You” (1996), maar toen ging het maar om bepaalde segmenten, en niet om een volledige film.

“Midnight In Paris” is een sprankelende ode aan de verbeelding, heimwee en nostalgie, Parijs évidemment, regen, cultuur en natte dromen. Woody’s alter ego luistert ditmaal naar de naam Gil Pender en wordt vertolkt door een uitstekend op dreef zijnde Owen Wilson die wel heel hard zijn best doet om Allens manierismen als acteur te imiteren. Dat Wilson goed was in komedie wisten we al van zijn samenwerkingen met Wes Anderson, en met deze film bewijst hij eens te meer dat hij met het aantreden in slapstickprenten vooral zijn talent verkwanselt. Een beetje zoals zijn personage dat doet als scenarist in Hollywood. Veel moeite moet Gil niet doen om de lemmingenmassa in Tinseltown te entertainen, maar eigenlijk zou hij liever een roman schrijven. De aanzet heeft hij al, met als hoofdpersonage een verkoper in een nostalgiewinkel die droomt dat het vroeger beter was dan nu.

Midnight in Paris

Tijdens een vakantie in Parijs hoopt hij een nieuwe inspiratiewind te vinden. Al is het zeker geen onbekommerde vakantie: zijn verloofde Inez (Rachel McAdams, die zich ontfermt over een personage dat vervelender is dan vijfendertigduizend zoemende muggen tegelijk) steunt hem niet bij zijn zoektocht naar de grote roman, en vindt al zijn geleuter over hoe fantastisch Parijs is, maar niks. Zij hoopt vooral dat hij snel terugkeert naar zijn luie, rijk betaalde leventje zodat ze kunnen huwen en een villa in Malibu kunnen betrekken. In de tussentijd zoekt ze soelaas in de armen van haar snobistische ouders en de ego-erudiete blaaskaak Paul (Michael Sheen).

Tijdens een nachtelijke wandeling in de lichtstad wordt Gil opgepikt door een oude Peugeot. Verbouwereerd geeft hij gevolg aan de oproep van de passagiers om in te stappen, en zo komt hij op een feestje terecht waar Cole Porter 'Let’s Fall In Love' zingt en hij aan de babbel raakt met F. Scott Fitzgerald en zijn vrouw Zelda. Geen wonder dat Gil de dag daarna op wolkjes loopt. Hij probeert Inez de volgende nacht mee te tronen, maar door haar gebrek aan geduld waagt hij toch alleen de nieuwe sprong naar het Parijs van de jaren twintig en maakt hij kennis met onder meer Ernest Hemingway, Gertrude Stein, Pablo Picasso, Josephine Baker, Salvador Dali (heerlijk vertolkt door Adrien Brody) en Luis Bunuel. Hij raakt vooral gecharmeerd door Adriana (Marion Cotillard), Picasso’s minnares en ziet het zelfs volledig zitten om voor altijd in het verleden te blijven wonen en Inez en huidig leven uit het venster te keilen.

Midnight in Paris

Allen doet geen enkele poging om de tijdreizen van Gil te verklaren, maar dat hoeft ook niet. Hij zou trouwens wel gek zijn om de rede binnen te loodsen in dit surrealistisch sprookje dat mikt naar de dromer in elk van ons. Hier en daar duwt Allen de thematiek van vroeger versus nu er iets te nadrukkelijk door, maar dat is eerder vergalopperen dan echt in de fout gaan. Allen filmt met “Midnight In Paris” zo enthousiast en doorleefd dat we met graagte alle uitschuivers bijna automatisch met de mantel der liefde bedekken. “Midnight In Paris” bevat hopen fijne dialogen, een onweerstaanbaar 'anything goes'-aroma en de beste Allen-grap sinds jaren. Respect voor Woody!

Minder respect voor de omkadering van het schijfje: op het gebied van extra’s moeten we het doen met de trailer, en het mooie originele artwork dat de biosrelease ondersteunde is vervangen door een weinig geslaagd photoshop-alternatief. Het eerste hoeft niet echt te verwonderen daar Allen niet aantreedt voor audiocommentaren of making of-featurettes, het tweede is vanuit cinefiel standpunt een toch wel bittere pil. Vooral omdat de originele poster de tijdsgeest van de film mooi weergaf met zijn geschilderde achtergrond. Wat nu is vervangen door een romantische pose van Owen Wilson en Rachel McAdams

Alex De Rouck
Slecht
Extra informatie

Trailer (1’ 52”)