Afgaand op de eerste buzz komen de grote kanshebbers voor het oscarfeest ditmaal vooral begin volgend jaar in de zalen. De frambozenliefhebbers hebben meer geluk: met filmpjes als deze remake van “The Day The Earth Stood Still” blijven de fans van de Razzie-awards immers niet op hun honger zitten tijdens deze decembermaand. Meer zelfs, deze film mag wat ons betreft nominaties krijgen in alle mogelijke categorieën van deze alternatieve oscaruitreiking. Zo slecht ?  Ja, zo slecht.

In deze voor de hand liggende remake van Robert Wises sf-klassieker uit 1951 is de aanklacht tegen de kerndreiging ten tijde van de koude oorlog vervangen door de klaagzang van een ecologisch armageddon. Een ufo (die er anno 2008 uitziet als een lichtgevende bol) landt in Central Park. Het kruim van de wetenschapswereld, waaronder Princetonbioloog Helen Benson (Jennifer Connelly), staat klaar om uit te zoeken wat de levensvorm aan boord wil. Die levensvorm is Klaatu (Keanu Reeves), een buitenaards wezen dat zich voor het gemak de verpakking van een mens aanmat. Meegereisd met hem is pixelrobot Gort die nogal licht ontvlambaar is als hij met geweld wordt geconfronteerd. Omdat een schietgrage militair iets te vlug naar de trekker grijpt, is Klaatu al neergeschoten nog voor hij een voet op aarde heeft gezet. Zijn revalidatie gebeurt onder toezicht van presidentiële afgevaardigde Regina Jackson (Kathy Bates). Terwijl de militairen Gort proberen te grijpen, wordt duidelijk dat de bedoelingen van Klaatu niet zo onverdeeld vredelievend zijn: omdat de mensen er niet in slaagden om de aarde als een goede huisvader te beheren komt Klaatu de wereld redden, zij het niet noodzakelijk met de mensheid erbij. Aan Helen Benson de taak om Klaatu op andere gedachten te brengen en mij, jij, hij en zij nog een laatste kans te geven om tot inkeer te komen…

Regisseur Scott Derrickson (“The Exorcism Of Emily Rose”) weet zich geen weg met een slaapverwekkend scenario waarin zowel de personages als het publiek van het kastje naar de muur worden gestuurd. Heel wat scènes worden nauwelijks verklaard (“ze zijn hier nog al geweest” verklaart dna-snuggere Jennifer Connelly, maar de link met de proloog moet je zelf maar bij elkaar puzzelen) of houden geen steek (de andere bollen die her en der te pas en te onpas opduiken). De personages zijn karikaturen van karikaturen: geen enkele dialoog klinkt echt, geen enkele plotwending inventief. “The Day The Earth Stood Still” is een concept dat louter teert op de naamsbekendheid van de film uit 1951, maar dat zelf geen jota originaliteit uitstraalt.

Het resultaat is een flop die zo mogelijk nog minder tot de verbeelding spreekt dan “The Invasion”, de lamzakremake van vorig jaar. De cast zinkt mee met het schip. Keanu Reeves maakt zich de gelaatsloze ‘dreiging’ van Klaatu eigen, zij het dan wel op een ontzettend slaapverwekkend manier. Jennifer Connelly schijnt zich vooral af te vragen of ze haar strijkijzer uit het stopcontact heeft gehaald vooraleer ze naar de set reed, en Jaden (zoon van Will) Smith toont zich een meester in het etaleren van karaktertrekken van een arrogante etter. Derrickson vertelt de film lethargisch en zwaarwichtig, alsof hij ons wil doen geloven dat zijn film de belangrijkste van het jaar is. De eerste stomkop die dat gelooft wordt hopelijk voor hem/haar niet geboren voor pakweg het jaar 3078.

Neen, het is geen goed jaar voor ecologische thrillers. M. Night Shyamalans “The Happening” was al niet meer dan een scheet in een fles, en dit filmpje is het sop van geen enkele kool waard. En dan hebben we het nog niet over de foute scène waarin Klaatu Reeves zijn honger stilt met een broodje tonijnsalade. Je zou denken dat de buitenaardse ecoridder weet dat bij de tonijnvangst ettelijke dolfijnen in de netten verstrikt raken, en uit protest een broodje radijs met waterkers verorbert, maar neen… ecologie voor dummies dus, en filmmaken voor niemand in het bijzonder.