The Lake House

Middelmatig
The Lake House
2006
02/08/2006
langspeelfilm
romantiek

verdeler

Warner Bros Warner Bros

acteur/actrice (6)

Keanu Reeves Keanu Reeves → Alex Wyler
Sandra Bullock Sandra Bullock → dokter Kate Forster
Christopher Plummer Christopher Plummer → Simon Wyler
Dylan Walsh → Morgan
Shohreh Aghdashloo → dokter Anna Klyczynski
Willeke Van Ammelrooy → Kate's moeder

regisseur (1)

Alejandro Agresti

producent (2)

Roy Lee Roy Lee
Doug Davison
The Lake House

Een huis aan het meer. Meer zoén paalwoning, een constructie met een stevig frame die op palen rust, meters boven het water opgetrokken en voorzien van heel veel ramen. De woning ligt in een hoekje van het meer, met daaronder een bruin sopje. Rustig, dat wel en gegarandeerd overal een Room with a view. Een vrouw verlaat de woning en rijdt weg met haar auto. Een man neemt zijn intrek in de woning. Het lijkt er op het eerste zicht op dat hun verblijfplaats het enige gemeenschappelijke gegeven is, maar er is meer.

Dr. Kate Forster (Sandra Bullock) is de vrouw die de woning heeft verlaten en inmiddels verhuisd is naar de stad. Ze werkt nu in een groot ziekenhuis in Chicago, duidelijk iets anders dan de dokterspraktijk die ze runde in het bescheiden Illiniois. Om er zeker van te zijn dat geen post van haar verloren gaat laat ze een briefje achter in de brievenbus van haar vroegere stek. Met vriendelijk verzoek aan de nieuwe bewoner om de ontvangen post die niet voor hem of haar is bestemd door te sturen naar Chicago.
Bij een volgende bezoek ligt er al een antwoordje klaar. Het komt van Alex Wyler, hij is de nieuwe bewoner. Geen probleem om de post over te maken zo blijkt, alhoewel... die 2004 op de brief moet wel een vergissing zijn. Kate schrijft terug en wijst de briefschrijver op zijn fout. Toch niet schrijft hij terug. Toch niet ? Na wat brieven heen en weer blijkt dat Kate en architect Alex Wyler (Keanu Reeves) respectievelijk in 2006 en 2004 leven. Onmogelijk maar toch bevestigd wanneer Alex een bezoekje brengt aan het nieuwe adres van Kate. Want daar staat een sjieke appartementenblok, in opbouw. Voorlopig dus zonder brievenbus en zonder bel. Door het corresponderen leren de twee elkaar beter kennen en groeit er langzaam maar zeker iets moois tussen Alex en Kate. Tot de twee zich realiseren dat ze niet zo onbekend voor elkaar zijn als ze aanvankelijk dachten...

The Lake House

The Lake House is gebaseerd op de speelfilm Il Mare, een Koreaanse film uit 2000 die geproduceerd werd door Sidus. De film werd destijds zo goed ontvangen door het publiek op het Intenationaal Filmfestival van Zuid-Korea dat Doug Davison en Roy Lee, de oprichters van Vertigo Entertainment onmiddellijk dachten aan een Amerikaanse versie van de film. Geen probleem volgens Lee die stelt dat het verhaal absoluut universeel is. David Auburn die ook al de toneelversie schreef van Proof, werd geselecteerd als scenarist. Er werd lang gezocht naar een locatie voor The Lake House en aanvankelijk probeerde men naast de perfecte opnameplaats zelfs het huis in kwestie te vinden bij het doorkruisen van Illiniois, Indiana, Wisconsin en Michigan. Maar men moest zich tevreden stellen met de omgeving rond Maple Lake. Het huis was er niet dus besloot men dan maar om het voor deze film zelf te gaan bouwen. Het kostte 100 man maar liefst zeven weken om de woning van meer dan 180 m² met daarin meer dan 35 ton staal op te trekken. Men moest zelfs even een dam aanleggen om de betonnen fundering op de bodem te kunnen verankeren. Sandra Bullock had het huis na de opnames van The Lake House graag gehouden maar de strikte reglementering van het betreffende natuurreservaat maakte dit onmogelijk waardoor na het beëindigen van de film alles terug werd afgebroken.

Toegegeven, het is weer eens iets anders. Schrijven met iemand uit het veleden respectievelijk de toekomst en proberen op relationeel vlak toch het onderste uit de kan te halen, misschien zelfs op een of andere manier in de toekomst of het verleden elkaar te ontmoeten.
Scenaristen flirtten uit het verleden al meermaals met het gegeven tijd maar men ging zelden de romantische toer op. Het overboord gooien van de rechtlijnigheid van de klassieke chronologie in een verhaal is natuurlijk niet zonder risico. Echt moeilijk is het niet om de logica van The Lake House onderuit te halen en te doen ineenzakken als een kaartenhuisje. Ingrijpen in het verleden heeft automatisch zijn gevolgen voor de toekomst en een personage vlekkeloos teleporteren naar de tegenwoordige tijd en op die manier een Hollywood-samenzijn en happy end forceren, het zal voor sommigen wat moeilijk zijn om slikken. Vergeten we ook niet het wel heel beperkte geheugen van een getalenteerd dokter die het gezicht en de persoon vergeten is van iemand waarmee ze twee jaar eerder een innige, intieme kus deelde.

The Lake House

Maar... het blijft een welgekomen alternatief voor de versleten, platgelopen scenariopaden van de romantische Hollywood-films. Alhoewel de vonken van de liefde nu niet bepaald van het scherm vliegen, het weerzien van Sandra Bullock en Keanu Reeves in dezelfde film liet heel lang op zich wachten (het is geleden van Speed uit 1994) maar dit kon beter. En dan bedoelen we niet alleen de kus op het einde die mijlenver af blijft van de zoen die destijds door MTV de prijs kreeg als beste smakkerd.
We missen het onmetelijke en ondraaglijke verlangen naar elkaar en moeten het stellen met de protagonisten die vooral elkaar(s) briefjes schrijven en lezen. Verliefdheid kan een bijzonder intense ervaring zijn, vlinders in de buik die aanvoelen alsof ze een gigantische spanwijdte hebben bijvoorbeeld maar elkaar niet (meer) kunnen ontmoeten kan leiden tot totale ontreddering, slapeloze nachten,... Dat je dit soort van situaties niet zou kunnen bereiken door het geschreven en gelezen woord is fout.
Het vertrekpunt en het scenario van The Lake House hadden veel meer te bieden maar deze film van de Argentijnse regisseur Alejandro Agresti (Valentin) blijft er één waar je wat moet nadenken om het te kunnen blijven volgen maar ook weer niet te veel zodat de gaten in het verhaal niet (te veel) opvallen.

Koenraad Adams
Weekend Box Office VS
16-06-2006 Plaats 4 $ 13.616.196
23-06-2006 Plaats 6 $ 8.832.259
30-06-2006 Plaats 6 $ 4.811.192
07-07-2006 Plaats 7 $ 2.854.457
14-07-2006 Plaats 8 $ 1.665.485


Synopsis

Dr. Kate Forester (Sandra Bullock) voelt dat de tijd gekomen is voor enige verandering in haar leven. Ze geeft haar praktijk in het provinciale Illinois op voor een job in een druk ziekenhuis in grootstad Chicago. Eén ding laat ze echter niet zo graag achter en dat is het schitterende en prachtig gelegen huis dat ze er huurde, een ruim en ingenieus ontworpen toevluchtsoord met grote ramen die uitzicht bieden over een rustig meer. Kortom, een plaats waar ze echt zichzelf is kunnen zijn. Het verhaal begint op een winterse ochtend in 2006. Onderweg naar de stad, laat Kate een kattebelletje achter voor de volgende huurder van het huis bij het meer. Ze vraagt hem om haar post door te sturen en merkt op dat de onverklaarbare geschilderde sporen die hij bij de voordeur kan aantreffen er al waren toen zij in het huis trok. De nieuwe huurder krijgt bij zijn aankomst echter een heel ander beeld te zien. Alex Burnham (Keanu Reeves), een getalenteerde en tegelijk gefrustreerde architect, is aan de slag op een nabijgelegen werf. Hij vindt het huis bij het meer in een vreselijke staat: verwaarloosd, onder stof en vuil en overgroeid met onkruid. En sporen zijn nergens te vinden. Het huis heeft voor Alex een bijzondere betekenis. Het werd in voorspoediger tijden opgetrokken door de vader (Christopher Plummer) van wie hij inmiddels totaal vervreemd is, een gerenommeerd architect die een succesvolle carrière verkoos boven zijn gezinsleven. Alex voelt zich in het huis tot rust komen en legt er zich op toe om het domein in zijn oorspronkelijk pracht te herstellen. Hij ziet Kates briefje over het hoofd, tot hij enkele dagen later, tijdens het onderhoud van de verweerde pier een zwerfhond tussen de pas geverfde delen richting voordeur ziet lopen, daarbij sporen achterlatend, precies waar ze volgens Kate al te zien geweest waren. Een verbijsterde Alex schrijft terug met de mededeling dat het huis leegstond toen hij er aankwam en verwondert er zich over dat zij al van de hond leek af te weten. Kate, die er pas een week eerder uit trok, denkt dat hij een of ander flauw spelletje met haar wil spelen en dient hem prompt van repliek. Gewoon uit nieuwsgierigheid, welke dag is het daar ?  14 april 2004. Nee, zegt zij. 14 april 2006. Dezelfde dag maar met twee jaar verschil tussen... Is zoiets mogelijk ?  Naarmate Kate en Alex hun correspondentie via de brievenbus van het huis bij het meer voortzetten ontdekken ze dat ze inderdaad, hoe ongelooflijk het ook kan lijken, met een tijdsverschil van twee jaar leven. Elk bovendien op een ogenblik dat ze hopen af te rekenen met teleurstellingen uit het verleden en op zoek gaan naar een nieuwe start. Vanuit de ongewone band die hen verenigt geven ze zichzelf met elke week die voorbijgaat meer bloot. Ze onthullen veel over hun geheimen, hun dromen en twijfels en worden stilaan verliefd op elkaar. Vastbesloten om de afstand die hen scheidt te overbruggen en het mysterie achter hun buitengewone band te ontsluieren, dagen ze het lot uit door een ontmoeting te plannen. Maar elke poging om hun gescheiden werelden in elkaar te passen, houdt het risico in dat ze elkaar voor altijd kwijt raken. Sandra Bullock en Keanu Reeves zijn voor het eerst sinds de blockbuster Speed uit 1994 nog eens samen op het witte doek te zien in The Lake House, een romantisch drama van Pulitzer Prize-winnaar David Auburn.