Alsof de jaren tachtig nooit zijn weggeweest … het decennium waarin Joe Dante (“Gremlins”, “Innerspace”, “Explorers”), John Landis (“An American Werewolf In London”, “Trading Places”, “Into The Night”) en John Carpenter (“The Fog, “The Thing”, “Escape From New York”) een deel van het mooie biosweer maakten. Vooraleer dit drietal van de radar verdween door een paar uitschuivers en de onwil om nog verder te werken met de steeds meer bemoeizuchtige studio’s. Die magische tijden krijgen een serieus eerbetoon door Dante zelf met de fijne tienerthriller “The Hole”. En misschien ook wel door Landis en Carpenter die met respectievelijk “Burke & Hare” en “The Ward” eveneens een comebackfilm hebben afgeleverd. Die twee moeten nog voorbij het cinefiele geestesoog van Filmfreak passeren, dus het verdict daarover blijft nog even uit. Goed nieuws voor de fans is alvast dat beide films binnenkort op het BIFF in Brussel geprogrammeerd staan.

Maar we hadden het dus over de tienerhorrorprent “The Hole” en ditmaal hoef je de term ‘tiener’ zeker niet pejoratief te nemen. Integendeel, Dante is altijd al sterk geweest in het herkneden van elementen uit films die hij als kind zag (en dat waren vooral SF- en horrorprenten uit de jaren vijftig) tot moderne varianten, die altijd duidelijk 'tongue in cheek' waren om gesmaakt te worden door verschillende generaties. Een vlieger die ook opgaat voor “The Hole”, een filmpje dat clever genoeg is om het sms-versturend grut te entertainen, maar dat tegelijkertijd niet te versmaden is voor iedereen die een groot stuk van zijn apenjaren in de bioscoop heeft doorgebracht. Zeker voor wie in de jaren tachtig kind aan huis was in de nog door ijspralinemanden dragende hostessen bevolkte bioscopen is “The Hole” verplichte kost.

Dane (Chris Massoglia, hier betrekkelijk beter te pruimen dan in het erbarmelijk “Cirque Du Freak”) verhuist samen met zijn jongere broer Lucas (Nathan Gamble, eerder te zien in onder meer “The Mist” en “The Dark Knight”) en moeder (Teri Polo) van New York naar de rustige voorstad Bensonville. Een verhuis die niet zonder reden is, blijkt later. De dozen met spullen zijn nog niet uitgepakt als Lucas en Dane in de kelder van de nieuwe woonst een schijnbaar bodemloos zwart gat ontdekken. Samen met buurmeisje Jullie (een aimabele Haley Bennett) proberen ze te achterhalen waar het gat heen leidt, maar of dat een slimme beslissing is, is nog maar de vraag. Want het duurt niet lang vooraleer er geheimzinnige zaken gebeuren in de buurt. Er duikt een bloedend meisje op dat even mysterieus verdwijnt als ze verschijnt, en Lucas ziet zijn fobie voor clownspoppen groteske vormen aannemen als hij gestalkt wordt door een wel heel kwaadaardig specimen. Het is voor de ondernemende jongelui duidelijk dat al die gebeurtenissen te maken hebben met het gat in de kelder.

Hoe de vork in de steel zit wordt door Dante en scenarist Mark L. Smith (“Vacancy”) vakkundig en spannend gebracht. Dante bespaart wijselijk op de gore, maar tovert als een echte maestro geslaagde rilmomenten uit de hoge hoed. Zo zijn vooral de scènes met de groteske clownspop geniaal: wie hiervoor niet overstag gaat, heeft geen affiniteit met het genre. Al noopt de eerlijkheid ons wel toe te geven dat het geheim van het gat in de grond zich vrij makkelijk laat ontrafelen. De pret drukt dit nauwelijks. “The Hole” is en blijft immers een scenario dat zich richt naar de jongere spanningsfan, en in die optiek zit de ontknoping als gegoten. En dat zonder te prekerig te worden. Dante draaide “The Hole” trouwens in 3D: leuk om te zien hoe hij het beste haalt uit de gimmick door voluit te gaan voor een rollercoastergevoel door bijvoorbeeld een baseball naar het publiek te gooien.

Kleine kans helaas dat Dante dankzij “The Hole” terug door de grote Hollywoodpoort naar binnen mag: de film werd afgewerkt in 2009 en heeft nog altijd geen Amerikaanse verdeler gevonden. Als je ziet welke bagger de grote studio’s wel uitbraken, is dit niet alleen jammer, maar zelfs een heuse doodzonde. Dit filmpje heeft immers meer fun te bieden dan het gros van de overhypte CGI-spektakels die worden uitgebracht. Vast staat nu al dat “The Hole” een van de meest onderschatte films gaat zijn die dit jaar in ons land te zien zal zijn. Redenen genoeg om deze met liefde voor het vak en genre gemaakte slimme en ambachtelijke rilprent in de schijnwerpers te plaatsen. Want “The Hole” verdient meer en beter dan een leven in de catacomben. Hoe dan ook, hieperdepiephallelujah alvast voor de goden van het Belgische cinemawezen die ons de kans gaven om dit fijne rilpareltje op het grote scherm te kunnen smaken.