No Time to Die (Blu-ray)

Goed
No Time To Die (Blu-ray)
2020
16/02/2022
Blu-ray
163 minuten
actie
2.39:1

Blu-ray-/dvd-verdeler/streamingdienst (1)

Universal Pictures Home Entertainment Universal Pictures Home Entertainment

acteur/actrice (14)

Ralph Fiennes Ralph Fiennes → M
Daniel Craig Daniel Craig → James Bond
Léa Seydoux Léa Seydoux
Naomie Harris Naomie Harris
Ben Whishaw Ben Whishaw
Jeffrey Wright Jeffrey Wright
David Dencik David Dencik
Rory Kinnear
Ana de Armas
Dali Benssalah
Lashana Lynch
Billy Magnussen
Rami Malek
Christophe Waltz

regisseur (1)

Cary Joji Fukunaga

producent (2)

Michael G. Wilson
Barbara Broccoli

director of photography (1)

Linus Sandgren

uitvoerend producent (1)

Chris Brigham

scenarist (5)

Neal Purvis
Robert Wade
Scott Z. Burns
Cary Joji Fukunaga
Phoebe Waller-Bridge

beeldmonteur (2)

Elliot Graham
Tom Cross

productieontwerper (1)

Mark Tildesley

kostuumontwerper (1)

Suttirat Anne Larlarb

componist (1)

Hans Zimmer Hans Zimmer
No Time To Die

Op het moment dat een paar ijverig tikkende vingers het Filmfreak-toetsenbord beroeren is er nog geen witte rook in het prangende dossier: wie wordt er na het vertrek van Daniel Craig de nieuwe James Bond. Ook nog geen nieuws over timing van de volgende Bond-film etc. Het enige nieuws dat er is, is dat er geen nieuws is. Al houdt ons dat niet tegen om de release van de blu-ray van No Time To Die aan te grijpen om even stil te staan bij het zilveren jubileum dat onze James in het najaar van 2021 in de bioscopen mocht vieren. En blijkbaar werd hij gemist: wereldwijd bracht de film een meer dan vlotte 775 miljoen dollar op na de coronavertraging.

Dus ja, de vijfentwintigste Bond is meteen de laatste met Daniel Craig. No Time To Die is het sluitstuk van een soort minicyclus binnen de Bond-franchise: bekijk Casino Royale, A Quantum Of Solace, Skyfall, Spectre en deze film na elkaar en je krijgt een afgerond bingeverhaal. Iets wat Sean Connery, Roger Moore, Timothy Dalton en Pierce Brosnan niet voor elkaar kregen. George Lazenby eigenlijk wel, want zijn kaars was na één film al uit. Maar Craig kwam, zag en overwon met een kwintet gebalde actiefilms die zoveel mogelijk klassieke escapismekenmerken van de reeks behielden om ze te mengen met een meer stuurse, norse en harde aanpak. Allemaal om relevant te blijven in de eenentwintigste eeuw. Of hoe Bond door zijn langeademstamina eigenlijk ook een sign of the times-franchise is.

No Time To Die

Bond 25 vertrok niet meteen onder een gunstig gesternte. Oorspronkelijk zou Danny Boyle de film regisseren gebaseerd op een script dat hij samen met zijn semivaste scenarist John Hodge had geschreven. Dat betekende dan wel dat producers Barbara Broccoli en Michael G. Wilson franchiseveteranen Neal Purvis en Robert Wade – die elke Bondfilm sinds The World Is Not Enough hadden geschreven – aan de kant moesten schuiven. Dat bleek aanvankelijk geen probleem, daar Boyle en Hodge groen licht kregen om in december 2018 met de opnames te starten. Maar in augustus van dat jaar hielden Boyle en Hodge het toch voor bekeken wegens de te verwachten ‘creatieve meningsverschillen’. Een maand later al werd Cary Fukunaga aangekondigd als nieuwe regisseur – meteen de eerste Amerikaanse cineast die een Bondfilm uit de officiële Eon-reeks voor zijn rekening mocht nemen. Hij was meteen ook de eerste regisseur wiens naam eveneens als coscenarist op een Bondgeneriek staat. Een script dat hij niet geheel verrassend samen met Purvis en Wade uitwerkte nadat de draft van Boyle resoluut werd weggekeild. Kreeg ook een schrijfvermelding: actrice, scenariste en comédienne Phoebe Waller-Bridge die door Craig naar voor was geschoven om wat meer humor in het geheel te injecteren.

Heel veel spelers op het canvas dus. Maar er was plaats voor iedereen daar deze film afklokt op 163 minuten, meteen de langste Bondfilm ooit. Nemesis van Bond in dit ‘aansluiting met de vorige vier’-vindend slotakkoord is de door Rami Malek vertolkte Lyutsifer Safin, een terrorist met een wraakagenda en nogal wat dodelijke biotechnologie in zijn bezit. Op wie en waarom hij zich wil wreken … wopla, de spoilerijskast in. Weet wel dat ook Christoph Waltz terug zijn opwachting maakt als Ernst Stavro Blofeld, dat Léa Seydoux opnieuw op het appel verschijnt als Bondgirl – of eigenlijk als Bondwoman – Madeleine Swann, dat de fraai vormgegeven actiescènes naar goede gewoonte als rijp fruit plukklaar zijn en dat er alweer wat punaises mogen komen op de wereldkaart met daarop door James Bond bezochte locaties. Krijgen (andermaal) een prik: Italië, Schotland, Noorwegen en de Faeröer-eilanden. Havana werd dan weer netjes nagebouwd in de Pinewoodstudio’s.

No Time To Die

Of No Time To Die een mooi serieafscheid is van Craig en/of een goede Bondprent is? Het siert de makers in elk geval dat ze niet voor een gemakkelijkheidsoplossing zijn gegaan: de plukklare actie is zelfs aan de lage kant gezien de lange speelduur. Fukunaga probeert zo emodonker te gaan als mogelijk of toegestaan is binnen de krijtlijnen van de franchise. Maar die oprechte poging om menselijkheid te injecteren in een reeks die daar eigenlijk niet om vraagt geraakt niet uit de schaduw van elementen die teruggrijpen naar de allereerste Bonds – megalomane schuilplaats van een al even megalomane schurk inclusief.

Lang niet alles werkt of resoneert in No Time To Die, maar het is wel allemaal keurig afgemeten tussen de grenzen van de huidige en vroegere Bonds. En er valt genoeg leute, vertier en aplomb te rapen om na twee uur en drie kwartier een welgemeend eresaluut te kunnen brengen aan de eeuwige jonge 007. Of hoe No Time To Die al bij al een entertainend evenwicht weet te vinden tussen het toen en het nu. En dat is best wel schoon, ja – ook op die momenten dat de haken en ogen van de plot duidelijk zicht- en voelbaar zijn.

De extra’s zijn op de tweede schijf. Dit heeft niet zozeer te maken met de omvangrijkheid daarvan, maar eerder met de lengte van de hoofdfilm. Wie denkt op No Time To Die evenveel extra’s te vinden dan op de overige Bondfilms – al dan niet verzameld in de prestigieuze ‘Bond 50’-verzamelbox komt (voorlopig) van een kale kermis thuis. Al komt er misschien ooit nog wel eens een versie met meer toeters en bellen. Al is die er eigenlijk al: wie zich de 4K UHD versie aanschaft krijgt er de restrospectieve documentaire Being James Bond bij waarin het Daniel Craig-vijfluik aan bod komt. Niet dat de extra’s op de Blu-rayversie zwaar teleurstellen, ze zijn enkel wat aan de magere en veilige kant. Je leert wat bij, maar echt inzicht krijgen in de productie, dat ook weer niet. Hoogstens wat duiding bij een paar cruciale actiescènes, de locaties, de sets en de kostuums.

Alex De Rouck
Extra informatie


Extra’s

  • Anatomy Of A Scene: Matera (11’32”)
  • Keeping It Real: The Action Of No Time To Die (6’15”)
  • A Global Journey (7’50”)
  • Designing Bond (11’04”)