Zijn vader was eigenaar van een keten van kledingwinkels. Destijds bestond er ook al een schoolafdeling die studenten voorbereidde op hogere studies en het was in zo’n instelling in Choate dat Alan Jay Lerner school liep, voor hij ging studeren aan de Universiteit van Harvard.

In 1943 werd een jarenlange samenwerking met componist Frederick Loewe opgestart met de film What’s Up ? die een vervolg kreeg met de Broadway musicals Brigadoon, Paint Your Wagon, My Fair Lady en Camelot.

Maar Lerner werkte ook samen met andere muziekschrijvers zoals Burton Lane. Samen schreven ze On a Clear Day You Can See Forever waarna hun wegen scheidden. In 1974 kwam er een soort van reünie met de film The Little Prince.

Lerner herschreef een aantal van zijn eigen musicals en ging ook filmscenario’s en andere teksten schrijven maar dan specifiek voor het medium film.

Alan Jay Lerner was maar liefst acht keer getrouwd (!), actrice Nancy Olson (1950-1957) was zijn derde echtgenote. De Engelse actrice Liz Robertson die voornamelijk te zien was in komische, Engelse musicals zou uiteindelijk zijn weduwe worden.

Lerner stief aan kanker en werd op dat ogenblik vervolgd voor het niet betalen van belastingen voor een bedrag dat op dat moment al was opgelopen tot de indrukwekkende som van 1.4 miljoen Dollar. Los daarvan liep er op dat moment ook al een procedure tegen hem voor het niet betalen van honderdduizenden dollar achterstallig onderhoudsgeld.

In 1978 werd zijn autobiografie uitgebracht onder de titel The Street Where I Live.

In Jackie (2017) waren twee liedjes te horen die Lerner had geschreven: Camelot en Camelot: Finale Ultimo. Beide werden gezongen door Richard Burton die voor het tweede nummer werd ondersteund door het Camelot Ensemble. Datzelfde nummer Camelot, dat hij overigens schreef met Frederick Loewe, was twee jaar daarvoor ook al te horen in Night at the Museum: Secret of the Tomb.
In Marry Me (2021) was Act II: If Ever I Would Leave You nog eens te horen, een nummer dat Lerner lang daarvoor had geschreven.