Huisje, tuintje, kinderen, het zijn dingen die niet echt besteed zijn aan Will (Hugh Grant). Niet dat hij daarom ongelukkig is of zo, dat niet. Hij heeft centen genoeg en is zo vrij als een vogel in de lucht, waardoor hij zich dus een aantal zaken kan permitteren die (normaal) enkel aan het getrouwde gedeelte van de mannenbevolking is voorbehouden. Er is daarenboven nog een niet onbelangrijk voordeel aan deze 'way of life' van Will : hij blijft gespaard van de 'klein mannen' : geen gehuil, geen gekrijs, geen tot de rand gevulde luiers... Will bedankt zelfs voor een rol als peter

wanneer op een dag een peterloze baby in zijn armen wordt geduwd, geeft hij het 'pakje' al gauw terug aan de aanvankelijk hoopvolle ouders en bedankt voor de eer. Niet dat hij op dat ogenblik ook nog maar een greintje kans maakte op een verschijning op de doopplechtigheid

hij had al eens kort geschetst hoe hij zijn peterschap zag... Ik bedoel maar, het kind rond de leeftijd van 18 jaar dronken voeren en er dan misschien nog mee naar bed gaan, het is een verwachtingspatroon waarvoor je als papa en mama gauw bedankt...

Will mijdt kinderen dus zoveel mogelijk maar houdt wel van de vrouwen : na een kortstondige relatie met een alleenstaande moeder ontdekt Will dat hulpgroepen voor deze categorie van mama's een leuke plaats zijn om te vertoeven als rokkenjager... Om er 'bij te horen', moet hij dan wel snel een zoontje verzinnen, zodat hij bij de voorstelling van zichzelf ook een woordje uitleg kan geven over de 2-jarige Ned... Will maakt een prima beurt en heeft al onmiddellijk uitzicht op een een eerste verovering : Susie (Victoria Smurfit, de naam alleen al...). Via Susie leert Will ook Fiona (Toni Collette) kennen, én haar zoon Marcus, een vreemd kereltje van 12 jaar die ondanks zijn leeftijd nog dagelijks naar school wordt gebracht door zijn hipp(i)e moeder. De lieve afscheidswoordjes aan de schoolpoort zijn er deels oorzaak van dat marcus onafgebroken gepest wordt op school. Vanaf het ogenblik dat zijn moeder zich wil van kant maken, blijkt dat Will een belangrijke rol van betekenis kan gaan spelen in het verder verloop van de problematische situatie tussen Marcus en zijn moeder. De kans bestaat dat je na het lezen van dit alles vreest dat About a boy een zwaarmoedig verhaal kent, maar dat klopt niet. Ik bedoel maar, door de aanwezigheid van Hugh Grant (Bridget Jones' diary) zou je eigenlijk al beter moeten weten.

De Grant in About a boy is weliswaar de Grant van Notting Hill en Four Weddings and a Funeral bijvoorbeeld, met dat verschil dat, wat hij zegt en de manier waarop hij dit doet, veel minder irritant is dan toen, meer nog... het is bijwijlen zelfs echt grappig en best genietbaar !Grant mag voor dit About a boy van ons dus een bank voorruit. Toni Collette heeft in haar rol van Fiona duidelijk niet het enthousiasme nodig als voor Muriel's wedding vereist was, en waarvoor ze destijds zelfs een Golden Globe nominatie kreeg en waarna ze eigenlijk pas echt is doorgebroken. Ze kreeg een Oscar-nominatie voor haar rol in The Sixth Sense, is later dit jaar ook te zien in Changing lanes en klimt dus verder omhoog op de ladder der filmsterren...