John Constantine moet nogal wat... heksen-toeren uithalen bij zijn volgende duivel-uitdrijving. Wanneer zijn vaste medewerker en chauffeur Chas (Shia LaBeouf uit I, Robot) beneden wacht tot hij zijn werkgever naar de volgende exorcistische opdracht kan brengen mag Constantine zich een eerste keer over de bezetene buigen. In dit geval een lange zwartharige jonge vrouw die aan handen en voeten op een bed vastgebonden ligt. Nadat hij het demonische deel van de dame nog wat duivel-onvriendelijke woorden toefluistert kan het échte werk beginnen. Geen sinecure wanneer de familie en schoonfamilie in het deurgat bijna over de schouder van Constantine staat mee te kijken. Maar wel handig als bijstand wanneer in dit concrete geval even de truuk met de spiegel moet toegepast worden. De uitdrukking vele handen maken licht werk is duidelijk ook van toepassing op de stiel van duivel-uitdrijver.

Constantine heeft al van kleinsaf de gave om dingen te zien die anderen niet kunnen zien. Aardse bewoners die een engel of duivel in zich hebben en zich ongemerkt tussen de bevolking begeven kunnen dus maar door mensen als John gedetecteerd worden. Hij heeft al heel wat ervaring op dit vlak en nu baren enkele recente gebeurtenissen hem zorgen. Zo werd hij in de donkere straten van Los Angeles aangevallen door een duivel. Niet vermomd als mens deze keer maar in zijn meest duivelse vorm...
Later krijgt Constantine detective Angela Dodson (Rachel Weisz uit Runaway Jury) op bezoek. Zij onderzoekt de dood van haar tweelingzus, een psychiatrisch patiënte die zich op een avond van het ziekenhuis naar beneden heeft gestort maar volgens Angela nooit zelfmoord zou plegen omdat dit een doodzonde is. En ook hier is een duivels reukje aan... Hoe langer hoe meer wordt duidelijk dat er een strijd gevoerd wordt tussen goed en kwaad - God en de duivel zeg maar - en niet langer nog sprake is van een noodzakelijk evenwicht tussen de twee.

Constantine is gebaseerd op de Hellblazer strips en het is niet verwonderlijk dat Lauren Schuler Donner één van de producenten is van deze film. Zelf heeft ze ook al X-men en X2 op haar naam staan en ging voor het scenario aankloppen bij Kevin Brodbin (Mindhunters) en producente Michael Uslan. Uslan was er samen met mede-producent Benjamin Melniker vroeger al voor verantwoordelijk dat Batman een film werd. Allemaal mensen dus die op hun nachttafeltje gegarandeerd een stapel boekjes over striphelden hebben liggen als verplichte avondlectuur. Er gingen voor Constantine nogal wat tijd en inspanningen in zaken waar je het niet onmiddellijk zou van verwachten. Het arsenaal aan werkmiddelen en hulpstukken bijvoorbeeld die Constantine ter zijn beschikking heeft met als topper het machinepistool met de bijzondere kogels.Het was belangrijk dat het zelf geconstrueerde wapen (gebaseerd op het bestaande Street Sweeper vuurwapen én op tekeningen van Leonardo Da Vinci) daadwerkelijk kon vuren. Men maakte er twee stuks van, aangevuld met twee perfect replica's in plastiek en vier rubberen exemplaren die konden gebruikt worden door stand-ins en stuntmensen. Het kostte acht vaklui maar liefst acht weken om het ding klaar te krijgen dat bij wijze van finishing touch de veelbetekenende woorden a cruce salus (het kruis brengt verlossing), decus it tutamen (een sieraad en een manier van redding) en dei gratia (door de gratie Gods) kreeg ingegrift.

Constantine is een film die zo op het lijf geschreven is van Keanu Reeves omdat hij in zekere zin aanleunt bij films als The Matrix Reloaded en The Matrix Revolutions. De ene vond de Matrix-films complete onzin, de ander verheerlijkte ze dan weer. Keanu Reeves kreeg het script van de film trouwens het eerst onder ogen op het voor de makers meest dankbare moment: toen hij in Sydney bezig was met de opnames voor The Matrix Revolutions.

Al van bij het eerste kwartier van Constantine lijkt het wel alsof dit een absolute hoogvlieger wordt op vlak van camerawerk. Inventiviteit troef met een prachtig shot vanuit de hoogte met een geparkeerde auto beneden in het vizier bijvoorbeeld. En zo volgen er nog wel wat camera-(hoog)standjes (van Philippe Rousselot - Interview with the vampire) bij de start van Constantine. Hierna wordt dit soort knappe plaatjes wat minder talrijk maar wat volgt blijft zich op technisch vlak onderscheiden van wat je gewoon bent van camerawerk. Ook de uitwerking van de speciale effecten mag er best zijn, die waarin Rachel Weisz voor de ogen van Keanu Reeves wordt weggezogen of -geblazen, en zeker de scène met de groene smurrie die we om spoiler-redenen niet nader toelichten. Let ook op de dichterbij sluipende gedrochten bij één van Constantine's cross-over's.

Wie Constantine niet volledig snapt moet niet wanhopen. Producent Goldsman verklaarde zelf: "The attempt was not to create full comprehension in the mind of the audience but to give them an experience." En met die experience zit het dus zeker goed. Contantine leek zelfs op weg om de drie sterren te halen maar wanneer naar het einde toe na een schreeuw om hulp door de protagonist een gevederde en gevleugelde figuur als een deus ex machina komt neergedaald is het maar moeilijk om kiezen. Moeten we nu lachen of hoort dit stukje echt nog bij dit genre ? Wanneer even later het personage in kwestie vleugellam lijkt te zijn is dit voor ons de bevestiging dat lachen wel moét toegestaan zijn...