De mensheid wordt met uitsterven bedreigd. Zion, de laatste enclave die is overgebleven lijkt onder de voet te zullen worden gelopen door meer dan 250.000 machines, geprogrammeerd om de mensheid te vernietigen. Alle hoop is gevestigd op Morpheus die ervan overtuigd blijft dat The one het gesproken godswoord kan tot uitvoering brengen en een eind kan maken aan de oorlog met de machines... Neo wordt tijdens zijn opdracht geconfronteerd met visioenen die hem een idee geven wat hem nog te wachten staat maar ook waar en hoe hij de opdracht te volbrengen. Hij wordt bij zijn missie bijgestaan door Trinity (qua look en uitstraling een serieuze tegenvaller als vrouwelijke protagoniste). Samen met Morpheus dalen ze met de 'Nebuchadnezzar' af in de 'Matrix' waar ze de strijd aangaan met bijzonder performante tegenstanders. Ook agent Smith blijkt nog steeds op zoek te zijn naar weerwraak op Neo...

Het is al van 1990 geleden dat de broers Wachowski (Bound) voor het eerst met hun 'Matrix'-ideeën naar buiten traden. Het werd het resultaat van een flink gemengde film-hutsepot met als ingrediënten Japanse strips als Akira en Ghost in the Shell, open stellingen die ontstaan wanneer zaken als religie, mythologie, filosofie en mathematica op een virtueel kruispunt samenkomen, hoogtechnologische buitenaardse slechterikken, de science fiction ideeën van auteurs als Philip K. Dick en William Gibson en de hyperkinetische afbeeldingen van striptekenaar Geoff Darrow. De kijkers maakten met de eerste film al kennis met deze Wachowski-hutsepot en afgaand op de overtuigende openingscijfers van The Matrix Reloaded lijkt men ook nu terug zeer gretig te zullen toetasten wanneer een tweede bord van hetzelfde filmvoer wordt geserveerd... Zelfs een flinke portie deze keer, want eigenlijk sluit deel 3 straks aan op dit tweede deel, samen vormen ze dus als het ware één film. Dat is heel uitzonderlijk maar heeft het grote (marketing)voordeel dat velen straks in november weer masaal naar de zalen trekken om hun Matrix-honger te stillen...

De Reloaded-film gaat in elk geval een stuk verder dan de eerste Matrix-prent, geen levende ziel die dit zal in twijfel trekken. Wat de vele gevechtsscènes betreft gebeurt dit onder de deskundige leiding van Yuen Wo Ping, een meester in Oosterse gevechtssporten (en kabelwerk om dit in filmvorm om te zetten...). Er werd deze keer op fysiek vlak heel wat meer gevraagd van Reeves, de gevechten zijn ook een stuk complexer (logisch als je weet dat Reeves' tegenstrevers in de film een upgrade kregen en tot meer in staat zijn in dit eerste deel). In één bepaald gevecht steken zoveel bewegingen als in de ganse eerste Matrix-film samen. Zelfs het stuntteam verdrievoudigde in vergelijking met deel 1 (voor de dubbelgangers van 'Agent Smith' alleen al werd een dozijn stuntmannen ingezet...). Fishburne en Moss ondervonden op hun beurt dat (een tweede keer) een rol vertolken in een Matrix-prent niet zonder risico is : Moss brak een been, Fishburne mocht in een stevig verband toen hij zijn pols verzwikte... Het hoogtepunt van de film was wel de achtervolging op de autosnelweg John Gaeta, verantwoordelijk voor de visuele effecten van de drie Matrix-films bewijst dat de Oscar die hij kreeg voor de eerste film geen toevalstreffer was. Zeven weken werden geïnvesteerd in deze 14 minuten durende chase op een 2,5 kilometer lange weg die speciaal voor deze gelegenheid werd geconstrueerd op de marine-basis van Alameda (een deel van de aangewende grondstoffen voor deze set werden na gebruik zelfs geëxporteerd naar Mexico waar zowat 100 huizen werden gebouwd voor de minderbedeelden...).

De cijfers die bij The Matrix horen zijn dus al even indrukwekkend als de film : het filmen in Australië zorgde voor 3.500 nieuwe jobs, 80 acteurs die fulltime aan de slag konden, honderden extra's... Dagelijks stonden ongeveer 1.000 mensen op het loonlijstje... Meteen het antwoord voor wie zich ooit heeft afgevraagd waar het woord film-industrie vandaan komt. Virtual cinematography is waar het allemaal om draait, vroeger werden in één fase van het totale FX-proces 120 Nikon-camera's opgesteld, verbonden met een computer waarvan de beelden later werden ingescand. De combinatie van alle beelden en opnames met een digitale achtergrond zorgde ervoor dat men het geheel kon bewerken zonder enig kwaliteitsverlies. Deze techniek bleek nu niet toereikend voor wat de Wachowsky's van plan waren, waarna men de mocap-techniek (motion capture) creëerde. Hoogtechnologische camera's zorgen hierbij via speciale pakken die door de hoofdrolspelers dragen voor preciese registratie van hun bewegingen. Op die manier kunnen perfecte 'kicks' en andere (vecht)bewegingen worden bekomen die anders niet mogelijk zouden zijn. Allemaal zeeeeeeer technisch, maar slechts een fractie van het technische verhaal achter deze film...

Visueel is The Matrix Reloaded natuurlijk een schot in de roos, alhoewel zeker ook de sterke soundtrack een vermelding verdient. De Wachowski's willen spektakel brengen en doen er alles aan om de kijker met open mond naar het grote scherm te doen staren. Het hoeft allemaal geen steek te houden of enige coherentie te hebben, als het de bios-bezoeker maar vermaakt en met verstomming slaat. Geen probleem als die van het verhaal weinig of niets snapt. De terechte kritiek dat je enkel met dit voor ogen niet automatisch een zeer goeie film maakt/ vier sterren haalt bij ons, wordt van tafel geveegd door de hoeveelheid Dollars en Euro's in de bioscoop-geldlades na drie dagen release : meer dan 90 miljoen Dollar in de States, twee-hon-derd-vijfentwintig-duizend bezoekers in België na drie dagen - hierdoor de op twee na sterkste opening ooit in België...