Dat hadden we nog niet zeker? Een Vlaamse film die zowel mikt op de fanbase van F.C. De Kampioenen als op die van Kuifje. Nu dus wel.

Met dank aan de televisioneel-culturele erfenis van Louis De Groof, dé scenarist van Vlaamse jeugdfictie uit de jaren zestig en zeventig. Op zijn conto onder meer: Axel Nort, Keromar, De Kat, Circus Rondau en dus ook Kapitein Zeppos - misschien wel zijn meest tot de verbeelding sprekende creatie. En dat Vlaams en BRT-erfgoed krijgt met de langspeler Zeppos: Het Mercatorspoor een generatie-update zodat ook de smartphone en metaverse-generatie er kan mee kennismaken. Al kijken ze online of via dvd natuurlijk beter (eerst) naar de originele reeks. Daarvan werden 31 afleveringen gemaakt, die over de loop van drie seizoenen voor de eerste keer te zien waren tussen 1964 en 1969. Voor de dappere kindertjes die er zich willen aan wagen: pas op, niet panikeren, er is niets mis met jullie ogen, het is normaal dat jullie naast wit, zwart en grijs geen andere kleuren zien. Dat was toen zo. Andere tijden hé.

Kapitein Zeppos deed het internationaal trouwen ook goed: van het eerste seizoen kwam er een Engelse dub die werd uitgezonden op de BBC en ook in Australië, Canada, Ierland, Jamaica, Nieuw-Zeeland, Egypte, Hongkong, Japan en Nigeria te zien was. Dat zal ook Bert Kaempferts kenwijsje geen windeieren hebben gelegd. Jammer trouwens dat die deun slechts een keer wordt gebruikt in Het Mercatorspoor. Het internationale succes leidde destijds wel niet tot een massale productie van auto’s die ook op water konden rijden. Want ja, Zeppos heeft er zo een. En die mag uiteraard ook opduiken in deze filmversie. Geen reboot van de serie, maar een onofficiële sequel annex knipoogverderzetting. De slechterik van dienst komt mee uit de serie van destijds en het jeugdige hoofdpersonage is de zoon van Zeppos’ toenmalige spitsbroeder/collega-avonturier Kurrel. Nostalgie dus voor de fans van de originele serie.

Jonge snaak van dienst is Benjamin Kurrel (Nathan Naenen) die op zijn achttiende verjaardag een koffer met daarin de erfenis van zijn vader krijgt. Een vader die hij nooit heeft gekend daar die op de kop af achttien jaar daarvoor spoorloos verdween. In de koffer zit ook een originele atlas van Mercator en dat is meteen de McGuffin van dienst. Maken nog jacht op het boek: kapitein Zeppos en een genootschap inquisiteurs – Koen De Bouw alias Zeppos-nemesis Baral is er een van. Waarom ze jacht maken op dat boek? Omdat er verborgen aanwijzingen instaan die leiden naar het mythische Gulden Vlies en een formule om goud te maken. Een beetje zoals een Vlaamse juniorversie van Indiana Jones dus? Een beetje, ook omdat die naam twee keer expliciet valt in de film. En - nog recenter, zij het minder iconisch - ook een beetje als een Vlaamse juniorversie van Uncharted.

Positief aan Zeppos: Het Mercatorspoor is dat de film trouw blijft aan de sfeer van de serie en dat het zijn (jeugdig) publiek niet voor idioten verslijt. De interactie tussen Zeppos (Carry Goossens) en Benjamin Kurrel en diens spitszuster Slien (Britt Scholte) is fijn om te zien en bovendien wordt er door dit centrale drietal ook netjes en geestig geacteerd. En het verhaal … wel ja, een schattenjacht met enterhaken in de wereldgeschiedenis ‘van bij ons’ … het heeft zeker zijn charmes.

De eigenlijke verhaalflow laat af en toe te wensen over: de bende van Baral - drie koppen sterk blijkbaar - die jacht maakt op Zeppos en co leggen ‘onze helden’ meermaals het vuur aan de schenen om na de cliffhanger een kwartier uit beeld te verdwijnen waardoor Zeppos en co nieuwe aanwijzingen kunnen vinden waarop de snoodaards dan ook terug op die plaats opduiken. Wat allemaal kan in een jeugdfilm natuurlijk, maar tijdens de ‘iets te Amerikaanse’ climax - die weliswaar nog een leuke twist in petto heeft - is het vet daardoor helaas wel wat van de soep. Wat niet wegneemt dat Zeppos: Het Mercatorspoor tijdens zijn beste momenten zeker entertainend is, en dat regisseur Douglas Boswell aansluiting vindt bij het jeugdig escapisme dat hij eerder in Labyrinthus in nog betere banen wist te leiden.