Een stoere actiefilm waarvan het beste beeld dat van een door een supermarkt sleffend sloffende Russell Crowe is? Yep, dat is Land of Bad.

Op zich een weinig kapsones hebbende rechttoe-rechtaanprent die aan kersenplukkerij doet bij titels als Rambo II: First Blood, Missing in Action, Black Hawk Down en Good Kill. Kwestie van voluit de wenken van de actiedoelgroep te kunnen bedienen. Wat regisseur William Eubank volop doet. Zij het zonder verrassingen in de mix te gooien: sokafblazende of broekoptrekkende verhaalwendingen zijn er niet echt te vinden, en de ontknoping is even hilarisch als stompzinnig. Maar dus wel geestig door het sloffend gesleffer van Crowe.

Die in de huid kruipt van een dronepiloot die ergens in een legerbasis in Las Vegas is gestationeerd. Zijn missie: vier gestrande militairen uit een Delta Force-team een veilige uittocht garanderen uit een vijandelijk gebied in de Filippijnen waar ze worden aangevallen door een Islamitische terreurorganisatie. Dat in de nasleep van een militaire operatie waarbij ze in eerste instantie een CIA-informant uit de handen van een Russische wapenhandelaar moesten redden. Er stonden precies nogal wat punaises op de geopolitieke wereldkaart bij de conceptie van het script. Crowe houdt vanop zijn scherm een oogje in het zeil en mikt af en toe een droneraket in het strijdtoneel. Wat nodig is daar het kwartet stoere mannen het hard te verduren krijgt in hun strijd tegen den vijand. Opmerkelijke spierbundel in het kwartet: Liam Hemsworth in een rol die wel een afleggertje lijkt van een rol die oudere broer Chris in een grotere film zou kunnen vertolken.

Eubank verliest niet veel tijd aan ditjes en datjes en doet alles binnen het tijdsbestek van twee uur landen. Dat hij tussen de actiesegmenten door vaak rustig de tijd neemt om zich te concentreren op de laconieke Crowe – wiens vrouw dan ook nog eens op een fractie van barensweeën is verwijderd – toont aan dat de wil er was om een prent te boetseren die meer doet dan zomaar op een B-manier A-actie grazend herkauwen. Al blijft het finale resultaat een te vrijblijvende mengelmoes van andere, eerdere en betere ideeën. Zij het er een die dankzij de commerciële aantrekkingskracht van een steeds vadsiger wordende Crowe wel nog de zalen heeft gehaald vooraleer de digitale streamingtocht naar nog meer bicepszieltjes aan te vangen.