Even genoeg van zwartgallige uppercuts en depressieve knock-outs? Maar toch zin in een fikse portie actieadrenaline? Welkom bij The Beekeeper, een portie pulp-de-luxe nonsens die er eerst de kaak uithaalt en er dan pas de tong insteekt. David Ayer schuurt tegen nogal wat aan: tegen simplistisch jarentachtigactielawaai, tegen The Equalizer, tegen John Wick,… subtiliteit zal je hier niet vinden, herkenning wel.

Jason Statham is de bijenvriend uit de titel en ja, hij houdt (van) bijen. Al is dat niet de enige reden waarom deze film The Beekeeper heet. Statham is een voormalig lid van een supergeheime organisatie waarvan de leden de opdracht kregen om volledig incognito en op eigen houtje de korf (lees: de wereld) te beschermen tegen alle mogelijke gevaren. Zelfs de CIA en de FBI hebben geen vat op de bijenhouders. Statham wil nadat hij de organisatie heeft verlaten in alle rust genieten van zijn bijenkolonie die hij dagelijks soigneert. Maar die rust mag hij vergeten wanneer zijn buurvrouw het slachtoffer wordt van gewetenloze datamijnende en phishende hackers, en zij zelfmoord pleegt nadat al haar spaarrekeningen zijn leeggeroofd door het tuig van de gemarmerde richel. Statham schiet daarop in een vlammende colère en gaat op zoek naar de onverlaten om hen vervolgens met een duivels genoegen over de kling te jagen.

Meer dan een standaard wraakverhaal is The Beekeeper niet, maar het tempo en de panache van Ayer, Statham en scenarist Kurt Wimmer – die tijdens zijn carrière al menige actiepulptitel heeft bij elkaar gepend – loodsen je netjes over dat euvel en die heuvel heen. Dit is geen groezelige Death Wish-variante – Wimmer schreef er zo al eentje met Law Abiding Citizen – maar een uitbundige samenzweringsthriller die je bekogelt met alles waar het zin in heeft: zaniken over plotgaten of gescheurde kilokorrelzoutzakken heeft geen zin en zou zelfs een beetje gek zijn. Ja, dit zou wel een de meest entertainende film uit Ayers hobbelige carrière kunnen zijn.

Ook de bijrollencast zit netjes gemoustacheerd: Jeremy Irons behoudt zijn waardigheid als schimmige ex-CIA’er wiens taak het is om Statham uit te schakelen, Josh Hutcherson amuseert zich duchtig als cokesnuivende fils à maman en het opvallend sidekickgemak waarmee Emmy Raver-Lampman en Bobby Naderi welhaast los uit de pols achter Statham aangaan scoort ook hoog op de entertainmentsmeter. Enkel het toch wel abrupte slotakkoord – alsof Ayer geen geld, tijd of goesting meer had om de confrontatie tussen Statham en Hutcherson wat meer lijfkracht te geven – valt wat op het gat. Die laatste ietwat ongeïnspireerde tien minuten torpederen de film niet, ook al niet omdat je vlak daarvoor een kadzing-gevecht te zien krijgt waar zelfs John Wick met open mond zou naar kijken.

The Beekeeper: zot kijkvoer voor wie niet vies is van geestige zever of van goed geoliede lijf-aan-lijfgevechten.