Ironisch, onvermijdelijk of cru: het is maar hoe je het bekijkt, maar 9/11 blijft Hollywood beheersen. Ook in “Vantage Point” loert de instorting van de WTC-torens om het hoekje. Maar er is beterschap op komst: de Amerikaanse president Henry Ashton (William Hurt) slaagde er immers in om vrede te sluiten tussen de Westerse en Arabische leiders (je mag nu met de ogen rollen) en dat verdrag wordt ondertekend op een vredesconferentie in het Spaanse Salamanca. Tenminste, dat is de opzet: Ashton staat nog maar twee seconden achter het spreekgestoelte, of hij wordt geveld door een sluipschutter. En een paar minuten later ontploft er ook nog eens een bom onder het podium van de conferentie. Dit gegeven wordt vanuit verschillende ooghoeken gezien, verteld en herhaald en eindigt telkens met een andere cliffhanger.

Wat een kribbige bejaarde op de achterste rij tijdens de gezapige zaterdagvoormiddagvertoning waarop Filmfreak het filmpje meepikte alvast liet opmerken dat het zo wel makkelijk is om een film te maken. Ja en neen, meneer: het is inderdaad repetitief om hetzelfde gegeven zo’n zeven keer na elkaar te zien, maar dat is nu eenmaal de gimmick in een film die een scenario opbouwt rond een ‘seeing is believing’-plot. Of de makers erin slagen om hun experiment tot een goed einde te brengen, is natuurlijk een andere vraag.

De ceremonie in Salamanca wordt de eerste maal getoond uit de visie van een Amerikaans tv-station dat alles live uitzendt. Verschillende camera’s registreren het gebeuren, en de kans is groot dat de camera’s al dan niet gewild de dader van de aanslag hebben gecapteerd. Veiligheidsagent Barnes (Dennis Quaid, in een rol die lange tijd was weggelegd voor Kevin Costner) had vanop het podium een ander zicht op het gebeurde: hij bespeurde beweging achter een raam van een huis dat verlaten behoorde te zijn. En de Amerikaanse toerist Howard Lewis Forest Whitaker) die alles aan het filmen was met zijn camcorder, wordt ook een onwillige getuige van een deel van de aanslag. Dat zijn echter niet de enige visies die we te zien krijgen: ook het standpunt van de president zelf en van de terroristen komt aan bod, zodat de puzzelstukjes geleidelijk aan in elkaar vallen voor een finale waarin de verschillende personages samenkomen…

Het stadsbestuur van Salamanca gaf om logistieke redenen geen toestemming om het historisch stadsgedeelte te gebruiken voor de opnames van de film. Op een paar shots na, is “Vantage Point” zo goed als volledig opgenomen op verschillende locaties in Mexico City, waar de producenten genoeg vuistenvol dollars veil hadden om zo waarheidsgetrouw mogelijk een kopie te maken van de Spaanse stad. De setting ziet er knap uit, en het gaat allemaal verbazend snel vooruit, maar toch is dit een actiefilm die de iets veeleisender kijker op zijn honger zal laten zitten. Ook al heeft het allemaal wat de schwung van een gezond geoliede B-prent, lang blijft dit tussendoortje niet hangen. Dat komt vooral omdat het scenario zich een air van intelligentie aanmeet, maar in feite niets meer is dan een lamlendige poging om zo spectaculair mogelijk uit de hoek te komen (het autoschrootgehalte ligt hoog), zonder zich te bekommeren om geloofwaardigheid of logica.

Eens de verschillende invalshoeken zijn belicht en de climax uit de startblokken schiet, zit “Vantage Point” vooral vast in een groot moeras van ongeloofwaardigheid. Scenarist Barry Levy heeft overduidelijk een paar keer de dvd-boxen van '24' bekeken en geanalyseerd, en hij put gretig uit de ingrediënten van het verzameld werk van Jack Bauer. Er zijn wel meer actieprenten die zich aan deze tv-hit spiegelen, maar nog een paar van dergelijke filmpjes en de metaalmoeheid zal (net als in '24' zelf trouwens) onvermijdelijk de kop opsteken, zeker als de personages niets meer voorstellen dan eendimensionale karikaturen. Laat aanrukken, die met een beschermingslaag uitgeruste bol staalwol.