Er is nogal wat te doen geweest rond Prozac Nation in de periode waarrond de film werd uitgebracht. De trailer sprak mij toen best wel aan en de combinatie Christina Ricci - Jessica Lange had toch wel aardig wat potentie op het vlak van filmvuurwerk. Maar daarna is Prozac Nation zo'n beetje een stille dood gestorven. Heeft veel te maken met het feit dat de prent voor zover wij weten nooit werd uitgebracht in de Belgische zalen. Nu is de film dankzij RCV te koop, hoog tijd om dit pillen-drama dus een eerlijke kans te geven.

Elizabeth (Christina Ricci) is altijd al een buitenbeetje geweest. Komt ondermeer door de omstandigheden waarin ze is opgegroeid, de manier waarop haar moeder haar steeds opnieuw in een bepaalde richting duwde, de beperkingen die ze als tiener/puber/kind had, de dingen die ze in haar jeugdjaren heeft gemist.

Een echtscheiding en nog veel meer ellende in haar leven zorgden er bij haar moeder altijd voor dat de hoop bleef bestaan dat zij ooit richting Harvard kon trekken. En vandaag is die dag gekomen. De mooiste dag van je leven omschrijft Elizabeth's moeder het. Maar dat is toch je trouwdag ? klinkt het. Zeker niet, dat is de slechtste dag van je leven. Althans volgens haar moeder. Geen verrassend antwoord voor wie heel wat ruzies achter de rug heeft met iemand die al een tijd haar 'ex' is.

Elizabeth maakt op de Universiteit al snel kennis met Ruby, haar kamergenoot. Ook zij studeert journalistiek en de twee delen dezelfde interesses buiten de tijd van studeren. Genieten van het leven, eens naar een feestje gaan, jongens leren kennen en alles wat daar ook maar bij hoort of uit voorvloeit.
Een eerste prijs voor haar (schrijf-)werk zorgt er bij Elizabeth voor dat de druk toeneemt. Ze moet nieuwe dingen schrijven, presteren op het vlak van nieuwe pennevruchten. Haar eerste seks-ervaring met Noah en een eerste keer proeven van de 'love drug' XTC zijn niet de beste omstandigheden om met grote onderscheiding af te studeren aan Harvard natuurlijk.

Stilaan zinkt Elizabeth dieper weg in een een toestand waarbij de kwelduivels in haar bovenkamer het onmogelijk maken om verder te blijven functioneren in school, thuis, in het dagelijks leven.  Een therapie bij Dokter Sterling lijkt een oplossing te kunnen bieden maar Elizabeth maakt een open gesprek met de zorgverstrekker niet makkelijk, zeg maar onmogelijk. Het contact met haar moeder verloopt steeds in een bijzonder gespannen sfeer. Psychisch is Elizabeth een puinhoop geworden. Een uitbarsting van geschreeuw en geroep wordt soms onmiddellijk gevolgd door een gevoel van spijt, een knuffel met haar moeder die nog maar eens tot in haar diepste werd vernederd. Elizabeth heeft geen houvast meer en levert zich volledig over aan Rafe (Jason Biggs), een jongen die ze heeft leren kennen op school. Hij is de laatste houvast. En wanneer ook dit de verkeerde kant dreigt op te gaan, stelt Dokter Sterling voor om medicatie te gaan nemen.

Prozac Nation is gebaseerd op het boek van Elizabeth Wurtzel én op een waar verhaal. De verslaving aan pillen of anti-depressiva is het centrale gegeven maar de manier waarop men tot het problematische medicijn-gebruik komt in de film kon beter uitgewerkt zijn.. Ricci en Lange laten zich zoals verwacht van hun beste kant zien maar met wat meer aandacht voor het verhaal zelf en de opbouw naar de Prozac-apotheose, had men een veel solider drama gemaakt.