Preston Blake is een 82 jaar oude man die van geen kleintje vervaard is. Wanneer hij op weg is naar de top van de Mount Everest en men hem waarschuwt voor de sterke storm die komt opsteken, wil hij van geen terugkeer weten. Hij had het beter wél gedaan. Dan diende hij niet als een ijspegel met een helicopter gerepatrieerd te worden, zij het dan wel op het topje van de hoogste berg van de wereld? Blake was een rijk man, veertig miljard Dollar (kwestie van niet te overdrijven) is een ruwe schatting van zijn bezittingen en dan hadden we het nog niet over een pak zaken die niet zo makkelijk in geld uit te drukken zijn, zoals verschillende top-sportploegen, een priv?-helikopter, enz? De directie van het Blake-bedrijf zou na de dood van hun gedelegeerd bestuurder plots vrij spel krijgen in één en ander maar er blijkt nog een erfgenaam te zijn van mijnheer Blake zaliger en die heeft dus eigenlijk recht op de vele centen die Blake hem heeft nagelaten. Vol spanning wacht men in de grote vergaderzaal op de identiteit van de gelukkige kersverse miljardair, tot uit de fax een berichtje komt dat het om ene 'Longfellow Deeds' gaat uit het stadje Mandrake Falls? Er zit niets anders op voor de twee kopmannen van Blake Enterprises, Chuck Cedar (Peter Gallagher) en Anderson (Erick Avari) dan het goeie nieuws zelf te brengen bij Deeds en korte tijd hierna landt de imposante Blake-helicopter in het bewuste stadje in New Hampshire. Longfellow Deeds runt er met een ongelooflijk enthousiasme de enige pizza-tent in de stad, Deed's pizza en ziet er zelfs niet tegenop om als zaakvoerder het lekkere eten dat door zijn bedrijf bereid is, zelf naar de hongerigen te brengen. Telkens hij een nieuwe lading pizza's komt afhalen voor een nieuwe ronde, wordt hij opgewacht door een bende enthousiaste buurtbewoners die behoorlijk uit de bol gaan wanneer Longfellow nog eens één van zijn befaamde gedichten voordraagt. Zijn pennevruchten kon hij tot hiertoe nog niet verzilveren door bijvoorbeeld een deal te sluiten met 'Hallmark', maar dat neemt niet weg dat zijn gedichten enorm worden gesmaakt door de talrijke aanwezigen in zijn zaak. Het is precies door deze versjes dat Deeds zo'n beetje een plaatselijke beroemdheid is geworden. Voor het eerst in zijn leven moet hij nu zijn zaak verlaten om mee te gaan naar New York, waar de administratieve afhandeling van de Blake Enterprises erfenis een feit zal worden. Niet dat hij wist dat hij zo'n rijke oom had, maar veertig miljard Dollar is natuurlijk een pak geld.

Hij valt er in de grootstad onmiddellijk ten prooi aan de pers, die er alles voor over heeft om het verhaal achter de man met de tientallen miljarden openbaar te kunnen maken. Eén van hen is Babe Bennett (Winona Ryder). Die werkt voor Inside access en besluit om zich voor te doen als iemand anders en op die manier het vertrouwen te winnen van Deeds. Misschien dat ze zo het dan toch nog eens tot 60 minutes-programmamaker schopt. Deze 2002-uitvoering van Mr. Deeds is gebaseerd op Frank Capra's Mr. Deeds goes to town, een Oscar-prent die al dateert van 1935 alweer, destijds met Gary Cooper en nu dus met Adam Sandler. Die is niet onmiddellijk één van onze favoriete komieken. Niet omwille van zijn gebrek aan uitstraling maar omdat we meestal niet echt vallen voor zijn grappen. Meestal, want Mr Deeds bracht ons deze keer wél aan het lachen. Sandler maakte destijds met Coneheads zijn filmdebuut en bewees met Happy Gilmore in 1996 dat hij tot meer in staat was : ondanks het al bij al bescheiden budget van 12 miljoen Dollar bracht de film wel 40.000.000 $ in de laatjes van de bioscoop, naast een opbrengst van nog eens 35.000.000 $ in het video-circuit. Wat je noemt een succesvolle film. Mr. Deeds kent zoals gezegd dus meerdere goeie, grappige momenten zoals de scène wanneer Sandler voor het eerst wat meer vertelt over zijn voet ('t mag niet te moeilijk zijn om te snappen natuurlijk), of wanneer hij een vrouw wil redden uit haar brandende flat (een bijzonder slecht in beeld gebrachte brand overigens). Jammer genoeg bleef de pret niet duren tot op het einde (de microfoon die in beeld verscheen nemen we er ook nog wel bij). Dan hebben we ons geërgerd aan een paar scènes die we al van kilometersver hadden zien aankomen en waarvoor we al een half uurtje stilletjes vreesden. Je zal bij het bekijken van de film wel snappen waarover we het hebben.

Steven Brill is de regisseur van Mr. Deeds en werkte eerder al samen met Sandler voor Little Nicky. Voor hij de stap zette naar het regisseren van langspeelfilms, was hij actief als acteur in onder andere Edward Scissorhands en Batman returns. Wie zich op het eind van de film afvraagt wie de rol van Deeds' butler nu eigenlijk vertolkt, vertellen we graag dat het John Turturro is.