Vapeurkesgevoelige biosbezoek(st)ers hebben niet te klagen. Op amper drie maand tijd worden ze door Hollywood zowaar twee keer verwend met een film die speciaal is afgestemd op hun noden en wensen. Frappant is dat die allebei geregisseerd werden door een vrouw, dat Meryl Streep tweemaal opdraaft en dat beide films genoeg lekkernijen etaleren om vijf ontwikkelingslanden gedurende zes jaar mee te voeden.

Yep, na Nora Ephrons “Julie & Julia” wordt het biosscherm nu onveilig gemaakt door Nancy Meyers’ “It’s Complicated”. Meryl Streep is Jane, een rijke dame op leeftijd die aan het hoofd staat van een goed draaiend koffie- en gebakhuis, die twee dochters en een afstuderende zoon heeft en die op het punt staat om eindelijk eens haar (al omvangrijke) huis uit te breiden. Ze heeft dus alles wat haar hartje begeert. Of bijna alles. Sinds de scheiding van haar echtgenoot Jake (Alec Baldwin) ettelijke jaren terug (de schavuit liet haar in de steek voor de veel jongere Agness) heeft ze een tekort aan liefde en seks. Een onderwerp dat nogal vaak aan bod komt tijdens vreet- en babbelfestijnen met haar vriendinnen.

Tot het tij plots keert: op het afstudeerfeest van haar zoon laat ze zich opnieuw verleiden door Jake, en het tweetal belandt tussen de lakens. En heeft daar eigenlijk niet zoveel spijt van. Jake was schijnbaar niet gelukkig met zijn jonge lellebel, en Jane voelt ondanks het verraad ook nog steeds gevoelens voor haar ex. Als twee verliefde tieners blijven ze stiekem met elkaar afspreken, er voor zorgend dat de kinderen (en Agness) niets in de gaten krijgen. Maar opnieuw een relatie beginnen met je ex is niet zo eenvoudig als het lijkt, zeker niet als de met zichzelf in de knoop zittende Jane ook nog een relatie begint met architect Adam (Steve Martin)…

Nancy Meyers (die eerder al “What Women Want”, “Something’s Gotta Give” en “The Holiday” regisseerde) weet hoe ze haar doelgroep moet cateren met een attractieve cast, een (te) gepolijst production design waardoor elk shot wel uit een meubelcatalogus ‘for the rich and famous’ lijkt ontsnapt en hopen toegankelijke humor. Humor die soms werkt (het ‘'home sweet home'-moment), maar op andere momenten dan weer plaatsvervangende schaamte oproept (het laptopmoment). Positief is alvast dat Streep zich als een vis in het water gedraagt en schijnbaar blij is dat ze zich mag uitleven in een rol voor een rijpere alledaagse vrouw.
Streep is trouwens heel goed bezig momenteel. Nadat ze vorig jaar oscargenomineerd was voor “Doubt”, is de kans groot dat ze dit jaar opnieuw bij de kanshebbers behoort, is het niet voor deze film, dan wel voor haar getrouwe interpretatie van Julia Child in “Julie & Julia”.

“It’s Complicated” verschilt maar in weinig van Meyers’ vroegere films, wat meteen wil zeggen dat de film overeind blijft door het talent voor de camera. Maar ook dat het allemaal te lang duurt en het na anderhalfuur smeekt om een vlugge en pijnloze afhandeling, en dat het genadeschot er pas komt na een doodsreutel van een halfuur waarin de losliggende verhaaldraden veel te traag (en voorspelbaar) worden samengeknoopt. Typische overbakken Hollywoodkost dus, maar wel smakelijk genoeg om het doelpubliek moeiteloos te charmeren. En daar is het uiteindelijk om te doen. Niet om wat machorecensenten van dit soort filmpjes vinden.