Adrian Lyne, de maker van Fatal Attraction heeft een nieuwe hit te pakken met Indecent Proposal. Ook in deze film draait alles rond een amoureuze zijstap met onvoorspelbare gevolgen, al is het geheel qua opzet minder controversieel.

In Amerika gooide de film in elk geval hoge (publieks)ogen, niet alleen omdat het verhaal een grote prikkelingsfactor uitstraalt, maar ook omdat de cast (Demi Moore, de populaire Cheersacteur Woody Harrelson en Robert Redford) het allemaal zo mooi uitsmeert.

Architect David en vastgoedverkoopster Diana Murphy zijn, afgaand op de beginbeelden, een heel gelukkig koppeltje. Ze houden van elkaar, hebben een interessante job en leggen eindelijk beslag op een uitnodigend stuk grond waarop David zijn droomhuis kan ontwerpen. Lieflijke tafereeltjes, waar een eind aan komt als het financieel noodlot toeslaat en hun droomhuis noodgedwongen plaats maakt voor een luchtkasteel. Om alsnog het nodige geld bijeen te sprokkelen reist het duo af naar het gokmekka Las Vegas om de roulettes, dobbelhoekjes en kaarttafels om te toveren in oases van geldelijk gewin.
En dan komt miljardair John Gage (een heerlijk afstandelijk-sardonische Robert Redford) op de proppen. Hij raakt gefixeerd door de sensuele Diana en biedt haar prompt de oplossing voor de geldzorgen aan: ze krijgen een miljoen Dollar indien Diana ermee akkoord gaat om voor één nacht het liefdesnest te verlaten, en in plaats daarvan de nachtelijke uren met hem doorbrengt. Dat voorstel gaat zelfs de verbouwereerde Murphys te ver, doch na het afwegen van de pro’s & contra’s gaan ze er toch op in. Hun ja-woord luidt echter slechts het voorspel in van de romantische aderlatingen die ze van dan af ondergaan...

Lynn speelt het spelletje met een opmerkelijk gevoel voor zelfrelativering. Uiteraard besteedt hij aandacht aan de emotionele zelfopoffering die de dollargenieke driehoeksverhouding met zich meebrengt, en dat levert best interessante scènes op. Het knappe van de film is wel dat de gewetensknoop wordt dichtgesnoerd met een alternatieve ontkrachting van het menselijke waardenaspect. Medelijden krijgen met één van de personages is er dan ook niet bij, omdat ze stuk voor stuk materialistisch egocentrisme laten botvieren.

En Lyne filmt het allemaal voortreffelijk, de casinoscènes bv. krijgen een buitenaards perspectief mee, de liefdesscènes worden via een korte en spitse montage naar sensuele hoogtepunten geleid. Het resultaat is een cinematografisch hoogfeest, al is het geloofwaardige verhaalkarakter even uitgebreid als het volume van een doorsnee doperwt. Indecent Proposal smelt in de mond én in de hand.