In een tijd waarin bij het maken van drama's en actie-films enkel nog de gekende wegen worden bewandeld en de klassieke succesformules worden toegepast, kunnen we moeilijk anders dan een film als Blue Crush met passend enthousiasme onthalen. Er wordt geen schot gelost in de film, er wordt niemand begraven en wie wacht op een spannende achtervolging met loeiende politie-sirenes en knipperende -zwaailichten zal die niet gezien hebben wanneer de eindgeneriek over het scherm rolt. De actie, dramatiek en toch ook weer wat romantiek komen deze keer van op en rond het water.

Want aan water is er geen tekort in Blue Crush waarin heel wat surf-enthousiastelingen in Oahu telkens weer de plank het water ingooien op zoek naar de perfecte 'Pipe'. Voor wie niet vertrouwd is met de materie : een 'Pipe' is een enorme golf die gemakkelijk 5 tot 6 meter hoog kan zijn die bij het uitrazen een soort cilindervormige ruimte vormt aan de binnenkant. De ultieme kick voor de surfers bestaat er nu in om, nadat men op het gepaste moment is gestart met peddelen en ook al op het beste ogenblik op de plank is gaan staan, zijn ding kan gaan doen. Wat je hier moet onder verstaan, hangt af van het talent, de ervaring en de durf van de surfer, de manier waarop de golf zich ontwikkelt en het tijdstip waarop die volledig is uitgewerkt en met een oorverdovend geluid breekt.

Kunstjes uithalen op een surfplank op deze locatie is niet zonder gevaar en daar weet Anne Marie (Kate Horse Whisperer Bosworth) alles van. Drie jaar geleden kwam haar hoofd met een flinke dreun tegen een rots terecht wanneer ze bij het surfen in de kolkende watermassa de diepte werd in gesleurd, ze ontsnapte ternauwernood aan de dood. Lichamelijk is ze weliswaar hersteld maar psychisch blijft het ongeluk haar nog steeds achtervolgen. Zelf is ze wel nooit volledig gestopt met haar lievelingssport maar de kans dat ze ooit nog eens deelneemt aan hét top-evenement, de 'Pipe Masters', is bijzonder klein.

Marie Ann combineert haar liefde voor de surfplank met een baantje als meid in een luxe-hotel, net als haar twee vriendinnen Eden en Lena (reken dus maar op een joekel van een déjà-vu waarbij je een kwartier lang denkt dat je naar Maid in Manhattan aan het kijken bent, maar dan met een andere cast). Wanneer het richting strand gaat, is ook haar jongere zus Penny (Mika Boorem) van de partij. De jongedames slagen er met veel moeite in om alle rekeningen op tijd te betalen tot op een dag een groep professionele football-spelers neerstrijkt op het strand en bereid is dik te betalen voor surflessen. Aan 150 $ per (surfles)uur is men meteen uit de geldzorgen. Hier ontbreekt nog een stukje romantiek denk je dan en dat komt er wanneer Anne Marie verliefd wordt op ?n van haar surf-studenten.

Producent Brian Grazer is er met deze film in geslaagd zijn eigen droom te zien in vervulling gaan : door middel van een langspeelfilm een accuraat portret brengen van een van de meest opwindende, gevaarlijke en verkeerd begrepen sporten die er zijn. Het feit een beroep te kunnen doen op surf-toppers in het echte leven zoals Keala Kennelly, Layne Beachley en Kate Skarratt maakte de film er alleen maar nog geloofwaardiger op.

De klank op de DVD verdient een bijzondere waardering. Op de spectaculairste momenten in de film ga je de aanwezigheid van de active subwoofer in de huiskamer toch wel weer eens lekker écht gaan voelen. Op de DVD staan een pak extra's. Zoals bij de meeste (goede) films kan je de film herbekijken met keuze tussen het commentaar van de regisseur (bijgestaan door de producent) of van Bosworth, Rodriguez en Lake. Alles is overigens netjes ondertitels in het Nederlands, iets wat men voor alle extra's heeft gedaan, inbegrepen een achttal verwijderde scènes die je het best bekijkt mét commentaar van de regisseur. In 'de val van de surfplank' werd een kleine montage gemaakt van de 'wipeouts' (het moment waarop de surfer een mega-golf over zich krijgt gestort) terwijl je in De surfwereld een aantal dingen kunt nalezen over het surfen : geschiedenis, vakjargon v/d surfer, golfinformatie, een definitie van verschillende soorten surfplanken, enz... Reken maar dat je na het lezen van dit alles weet wat een 360 betekent én dat je de gebruikte terminologie in de film beter begrijpt. De (bad)mode heeft ook zijn belang en ook hieraan wordt aandacht besteed in het blokje 'Surfmode' waarin je ziet hoe Sanoe gaat shoppen in de Billabong kledingszaak. Wij hielden 'Making of Blue Crush' tot het laatst. Daarin komen ondermeer professionele surfers aan het woord en zijn er verschillende shots 'Behind the scenes' te zien. Ook nu weer is dit een bijzonder flitsend gemonteerd stukje dat in no time voorbij is. In zijn totaliteit bekeken zijn de extra's bij Blue Crush gevarieerd en verhelderend (men neemt zelfs even het begrip face replacement techniek in de mond) alhoewel men filmtechnisch bekeken dan nog wel een stuk dieper mocht gaan, een visie waarin de doorsnee kijker mij misschien niet zal kunnen volgen.