Als kleine jongen is Charlie Armenië gedwongen ontvlucht. Als hij in 1948 terugkeert om te helpen met de wederopbouw, is niet iedereen gecharmeerd van de teruggekeerde 'Amerikatsi'. Ondanks alle tegenslagen heeft Charlie zijn kinderlijke verwondering voor de wereld behouden, zelfs als hij bij terugkomst onterecht in een Sovjet gevangenis terechtkomt. Met een aanstekelijke positiviteit maakt hij het beste van zijn gevangenschap waar hij de spaarzame lichtpuntjes gebruikt om hoop te geven tijdens de donkere dagen.