Mocht er nog een levende ziel zijn die twijfelt aan het verpletterende talent van meesteracteur Dustin Hoffman, na het zien van Hero (in Europese contreien uitgebracht als Accidental Hero) gaat ook die laatste overlevende van een uitstervend ras onverbiddelijk voor de bijl. En daar het talent van grote acteurs altijd beter tot recht komt in uitstekende prenten (zelfs Hoffman kon bv. Billy Bathgate niet van de middelmatigheid redden) is deze Hero een spetterende steun om een wild gesticulerende Hoffman zijn gang te laten gaan.

Hij kruipt in de huid van Bernie LaPlante, een underdog in hart en nieren. Hij heeft zijn hele leven nog geen vlieg kwaad gedaan (althans niet op bewuste basis), maar leeft om evidente redenen gescheiden van zijn vrouw (Joan Cusack) en zijn tienjarige zoon. Steeds ongeluk aantrekkend in zijn leven, zoekt Bernie zijn heil in het versassen van gestolen goederen naar iedereen die bereid is om glimmende dollarbiljetten te voorschijn te halen.

Daar zijn de autoriteiten niet echt een voorstander van, vandaar dat hem een gevangenisstraf boven het hoofd hangt. Wanneer Bernie op een avond een ongezonde regenbui trotseert, stort er plots een vliegtuig neer, luttele meters voor zijn gammel peddelend autootje. Nadat hij erin slaagt om de buitendeur van het toestel te openen en zo 54 passagiers van de verstikkingsood redt, waaronder de televisiejournaliste Gale Gayley (Geena Davis), verdwijnt hij als een dief in de nacht. Dat is buiten Gale gerekend, die het complete televisiestation overhoop haalt om de onbekende held terug te vinden en voor de camera te slepen.

Bernie duikt echter opnieuw onder in de anonimiteit, en net op het moment dat hij achter de tralies wordt gezet, loven Gale & co een bonus van één miljoen dollar uit als de vliegtuigmessias zich bekend maakt. Hierdoor ziet Bernies oppervlakkige kennis, de landloper John Bubber (Andy Garcia), zijn kans schoon en claimt hij de 'held' te zijn. Het complete medialandschap staat in rep en roer, en terwijl Bubber doorheen de journalistieke mallemolen gedraaid wordt, teert Bernie weg in zijn cel...

Hero oogt met een hoge vingerwijzingsfactor naar de zwart wit screwballkomedies van weleer, en net als in die oude klassiekers (waarin de media ook meer dan eens compleet door het slijk gedregd werd) trekken de makers nergens de lijn tussen wilde satire en milde ironie. De interactieve verhaallijnen van Hero zijn nauwelijks au sérieux te nemen, en de grens satire - oprechte dramatiek wordt er niet duidelijker op door de wilde, oneven karakterisering die Hoffman toebedeeld krijgt. Maar dat zal ook u geen zier kunnen schelen, want naast de gedreven Hoffman, een bij de pinken zijnde Davis en een teruggehouden Garcia mag zelfs een anoniem blijvende Chevy Chase het beste van zichzelf te zien geven in deze ongemeen spirituele Hero, met veel vaart in beeld gebracht door Stephen Frears (Dangerous Liaisons, The Grifters).