Absolution is om meerdere reden een onderschatte film. De meest frappante is het releasepatroon. Ook al was de film af in 1978 en werd hij eind van dat jaar al eens vertoond in Engeland, toch volgde de officiële commerciële release pas in het najaar van 1981. In Amerika was de film pas in 1988 in de zalen te zien. Een kluwen van financieringsproblemen lag hiervoor aan de basis.

Scenarist Anthony Shaffer concipieerde Absolution oorspronkelijk als toneelstuk, maar zijn in 1970 geschreven Play With a Gypsy werd nooit geproduceerd. Het idee om er een film van te maken rijpte al snel, en Richard Burton toonde zich van meet af aan geïnteresseerd om de hoofdrol te vertolken. Bij gebrek aan financiers bleef het project in de koelkast. Shaffer bleef er wel mee bezig: hij verklaarde dat ook Christopher Lee zich bereid toonde om de hoofdrol te vertolken na hun samenwerking voor The Wicker Man. Maar het was Burton die aan boord bleef en zelfs een belangrijke rol speelde in de totstandkoming: hij speelde het project door aan producent Elliot Kastner met wie hij al drie keer had samengewerkt.

Burton toonde zich bereid om een deel van zijn loon af te staan om het budget laag te houden, en hij liet ook de kans schieten om in Canada King Lear op het toneel te vertolken zodat hij in Absolution kon aantreden. Kastner nam de productie op zich samen met een Australische partner, en bood de regie aan Anthony Page aan. Niet de beste match voor Shaffer. Die was niet onder de indruk van Pages aanpak en het hek was helemaal van de dam toen er op vraag van Page nog aan het scenario werd gesleuteld. Shaffer had inmiddels zelf zijn script herwerkt als roman die in 1979 zou verschijnen. Kastner verliet het project nog tijdens de opnames, waardoor Absolution uiteindelijk finishte als stukken en brokken-versie.

Wel interessante stukken en brokken, want Absolution is niettegenstaande de productionele problemen best een intrigerend kijkstuk. Met Burton als een priester op een jongenskostschool die zich geconfronteerd ziet met de onzalige gevolgen van het biechtgeheim wanneer een van de pupillen tijdens de biecht een moord opbiecht en aankondigt er nog een te gaan plegen. Al is deze synopsis verre van volledig, gezien de welig kronkelende adders onder het gras. Naast Burton is het uitkijken naar Dai Bradley en Dominic Guard als de (pag)adders van dienst en naar een banjotokkelende Billy Connolly in zijn speelfilmdebuut.