Warner Baxter werd in San Francisco opgevoed door zijn moeder die op dat moment al weduwe was geworden.

Waar of niet? Wie zal het zeggen maar het verhaal ging ooit als was Warner Baxter, een gewezen verkoper en kantoorbediende, eind de jaren '30 de best betaalde acteur van Hollywood na Bette Davis. Wat wel vast staat is dat zijn verschijning als lange, knappe en steeds goed geklede acteur in belangrijke films slechts een beperkte tijd standhield. Hierna ging het richting thrillers die van een veel lager niveau waren.

In 1917 trouwde Warner Baxter voor een tweede keer, dan met Winifred Bryson die in stille films te zien was.

In de western In Old Arizona (1929), overigens zijn eerste geluidsfilm en één van de eerste westerns mét geluid), vertolkte Baxter de rol van de Mexicaanse Cisko Kid én kreeg hij er zelfs een Oscar/Academy Award voor. Ironisch genoeg kreeg hij de rol eigenlijk met een gelukje, na een auto-ongeluk waarbij acteur-regisseur Raoul Walsh een oog verloor.

Officieel heeft hij de rol twee keer overgedaan, één keer in The Cisco Kid (1931) en in 1939 een tweede keer in The Return of the Cisco Kid. Niet officieel dan weer in verschillende andere westerns zoals The Arizona Kid in 1930.

Een andere rol die het vermelde waard is: die van de zwoegende, gekwelde showbiz-producent en toneelregisseur in 42nd Street (1933).

Begin de jaren '40 werd de acteur geconfronteerd met een depressie.

Warner Baxter was als de 'crime doctor' te zien in een tiental mystery films voor Columbia, een eerste keer in Crime Doctor (1943), een laatste keer in Crime Doctor's Diary (1949)

Zijn laatste films waren voornamelijk low budget producties.

Baxter stierf aan de gevolgen van een longontsteking. Die liep hij op nadat men op hem een lobotomie had uitgevoerd om hem te genezen van zijn reuma.