Toen Star Wars in 1977 werd gereleased, dachten allicht weinigen dat een kwarteeuw hierna nog massaal met enthousiasme zou richting bioscoop getrokken worden voor een nieuwe Star Wars-langspeelfilm. Bijna over de generaties heen, jawel... Of het nog steeds met evenveel overtuiging is durven we niet te stellen noch te ontkennen, feit is wel dat een pak mensen laaiend enthousiast zijn over Star Wars en alles wat er ook maar enigszins mee verband houdt. Het aantal bezoekers tijdens de eerste week van zijn bioscooprelease zegt genoeg, de gesprekken, gevoerd door de vol ongeduld wachtende S.W.-fans spreken ook al voor zich. Je hoort op die manier al voor de film een pak scénes uit de doeken doen die nog (bijna voor het eerst) moeten vertoond worden en zelfs de prijs van een 'Jedi-Starfighter' wordt je niet onthouden : 66 $ volgens het enthousiaste kereltje op de rij voor ons... Wedden dat hij ook weet dat dit de voorgangers waren van de 'Star Destroyers' ?

Hij lijkt zijn lesje wel bijzonder goed ingestudeerd te hebben, want ook tijdens de pauze wordt honderduit van ideeén gewisseld over Anakin, waarbij vooral zijn gedrag t.o.v. de Jedi's en hun cultuur uitvoerig wordt besproken. Deze 'Episode II Attack of the clones' speelt zich af zowat tien jaar na de eerste 'Episode I The Phantom Menace', Anakin is van het kleine kereltje van negen jaar oud uitgegroeid tot een flinke knaap van 19... De 'Republic' komt in de problemen omdat tal van andere planeten en bondgenootschappen een separatistische beweging hebben gevormd en nu massaal willen reageren, het moment waarop sprake wordt van een heus Kloon-leger... Eén en ander zorgt ervoor dat onze drie hoofdpersonages van vroeger (Obi-Wan Kenobi, Anakin Skywalker en Padmé Amidala) terug bij elkaar komen, alhoewel heel wat veranderd is sinds die tijd : Obi-Wan is niet langer een leerling, maar eerder een (Jedi-)leraar nu, terwijl Padmé (de voormalige Koningin van Naboo) ondertussen senator is geworden. Het zijn Wan & Anakin die moeten instaan voor de bescherming van Padmé, die door de slechteriken kost wat kost om het hoekje wil geholpen worden... Meer dan dit willen we je bewust niet over het verhaal vertellen, omdat enerzijds de Star Wars-aanhangers het allemaal al weten en anderzijds omdat het tweede 'kamp' kijkers er hoegenaamd geen boodschap aan heeft. Meer nog, de kans is klein dat deze tweede groep het allemaal goed kan volgen en zal gesnapt hebben, zelfs niet na meer dan twee uur...

Verderwerken op hetzelfde verhaal, gespreid over enkele decennia (waarbij de stukken dan ook nog niet in chronologische volgorde worden gereleased...) heeft het nadeel dat het allemaal niet zo vers meer in het geheugen ligt en als bijkomende moeilijkheid heeft dat stuk voor stuk andere mensen de (hoofd)rollen van toen vertolken... Er zijn slechts twee utzonderingen hierop in de vorm van het technisch vernuft R2-D2 / Artoo (Kenny Baker, het mannetje in het mannetje als het ware...) en Anthony Daniels als Threepio ('s stem)... Het overhoop halen van de cast over de jaren heen leidt tot verwarring en het zal dus wel geen toeval zijn dat in de weken die aan de release van deze 'Episode II' voorafgingen, de voorbije Star Wars-films stuk voor stuk de revue passeerden op de buis thuis... Let wel, Star Wars is een 'mooie film' : visueel is het bijzonder sterk, de speciale effecten zijn van de bovenste plank, de film imponeert op een typische Star Wars-manier van begin tot eind (zoals bijna alleen een Lucas het kan...). Technisch gezien is dit klasse-werk : toen men in juni 2000 'Episode II' aan het opnemen was, werd (toen voor het eerst) een 24-beelden-per-seconde digitale camera gebruikt... Zonder back-up van een andere manier van opnemen én slechts één week nadat de definitieve versie van de camera beschikbaar was, het was ergens toch een gok om in extreme weersomstandigheden (stortbuien, woestijntemperaturen) met dit nieuw technisch vernuft aan het werk te gaan, in vijf verschillende landen nota bene.

George Lucas ging er echter voor kwam tot de vaststelling dat deze nieuwe technologie waar hij al sinds '96 naar aan het uitzien was (en in 'the phantom menace' zelfs al enkele tests mee deed) vrij was van kinderziekten en probleemloos kon ingezet worden voor de opnames van het nieuwste deel van zijn 'saga'. De mensen van de montage (met Ben Burtt aan het hoofd) waren er ook al blij mee, want deze manier van filmen liet ook toe bepaalde stappen in het montage-proces over te slaan : nu dienden immers niet langer de visuele effecten ingescand worden in de computer, bewerkt en hierna terug naar de film overgezet te worden, maar kon men als het ware seconden na de Cut-schreeuw van de regisseur het opgenomen 'shot' gaan bijwerken en aanpassen waar nodig. De speciale effecten in de film zijn zoals gezegd bere-sterk : Lucas' ILM (Industrial Light & Magic) werd sinds zijn oprichting maar liefst 16 (!) keer onderscheiden met 'Academy Awards' (Oscars) voor visuele effecten én aanverwante Scientific and Technical Achievement Awards. De Canadese acteur Hayden Christensen is de man die in Episode II en III de rol vertolkt van Anakin Skywalker, een personage dat eerder al werd vertolkt door Jake Lloyd (The Phantom Menace) en Sebastian Shaw (78 jaar in Return of the Jedi).

Nieuw voor een Star Wars-film is het gegeven dat een Jedi (Anakin) verliefd wordt (op Padmé in dit geval), gevoelens als verliefdheid mag een Jedi normaal niet uiten in zijn bestaan. Maar... toegegeven, Natalie Portman (die de rol vertolkt van Padmé) is in al haar intergalactische schoonheid iemand waar zelfs de meest overtuigde Jedi zou kunnen verliefd op worden. Wie aan het eind van deze Filmfreak-recensie is gekomen, is ofwel een Star Wars-liefhebber die 'm al gezien heeft of iemand uit de tweede groep die wil weten of 'Episode II' de moeite loont. Alles hangt ervan af hoe je tegenover 'Star Wars' aankeek voor je deze bespreking las. We hebben je idee niet willen bijsturen, ondanks het feit dat deze film niet echt 'ons ding' is...