De middeleeuwen als spannend jongensboek? Wel als je afgaat op de schwung waarmee Hollywood tijdens hun gouden jaren de donkere tijden concipieerde. Blauwdrukken als die in The Adventures of Robin Hood en The Court Jester maken moeiteloos maliënkolderfantasieën los bij iedere zichzelf respecterende jonge snaak.

Doen dat ook: het door Richard Thorpe geregisseerde MGM-tweeluik Ivanhoe en Knights of The Round Table. Geen metaforen of postmoderne knipogen hier, maar rechttoe-rechtaan avontuurlijke fantasieën met een oog voor somptueuze decors en een heel levendige aankleding. Ivanhoe stelt in die cyclus niet teleur: stoere helden, vileine slechteriken (Guy Rolfe, George Sanders), mooie deernes (Olivia De Havilland, Elizabeth Taylor) … ze zijn allemaal van de partij in deze adaptatie van Walter Scotts historische roman uit 1820. Een boek dat ontelbaar veel keer werd verfilmd, en ook televisiegeschiedenis schreef met de in 1958 uitgezonden ITV-reeks waarin Roger Moore het mooie weer mocht maken.

In deze luxueuze MGM-versie is Robert Taylor de titelheld van dienst, een ridder die in het 12e-eeuwse Engeland op zoek gaat naar de gevangengehouden koning Richard, terwijl zijn valse en vadsige broer John de Britse troon heeft ingenomen. En Robin Hood mag opdraven in een veredelde cameo. Ivanhoe werd met Amerikaans geld opgenomen in de Britse Elstree-studio’s van MGM. Net zoals dat een jaar later ook het geval zou zijn met Knights en in 1955 met het eveneens door Thorpe geregisseerde en Robert Taylor in de hoofdrol hebbende The Adventures Of Quentin Durward.

In 1952 brak Ivanhoe records voor MGM: na 39 dagen had de film meer dan 1,3 miljoen opgebracht – een toenmalig record voor een MGM-productie. Uiteindelijk zou hij ruim zes miljoen opbrengen in Amerika, en bijna nog eens zoveel daarbuiten – goed voor een fikse winst. MGM was al een hele tijd van plan om Ivanhoe te verfilmen: in 1935 werd er al eens een verfilming aangekondigd met Fredric March in de titelrol, en met Loretta Young en Gary Cooper in bijrollen. Een project dat niet van de grond kwam. In 1938 werd Robert Taylor (toen al) aan de film gekoppeld, samen met Myrna Loy en Clark Gable. Midden jaren veertig schreef Aeneas MacKenzie een scenario voor een Paramountproject, en het zou eindelijk dat script zijn dat de basis vormde voor de uiteindelijke MGM-versie. Ook Marguerite Roberts schreef mee aan het script, maar haar naam werd van de generiek verwijderd omdat ze op de zwarte lijst terecht kwam tijdens senator McCarthy’s jacht op vermeende communisten. Een historische uitschuiver die inmiddels is rechtgezet.