Een aantal dingen komt uit de V.S. overgewaaid naar Europa. En het zijn niet alleen Amerikaanse frigo's... Ook het gros van de commerciële films die hier in de grote complexen wordt losgelaten zijn qua origine gerelateerd aan het land van 'Uncle Sam'. De astronomische bedragen die men over de grote plas investeert in films impliceert dat een deel van deze producties uitgroeien tot heel grootse projecten die een behoorlijk niveau halen. Maar ook alle films die gebaseerd zijn op 'Comic books' (Spiderman, The Hulk, Daredevil, straks The Fantastic Four,...) worden naar ons doorgesluisd. En het zijn dit soort films die ons maar zelden tevreden stemmen. Elektra is hierop geen uitzondering.

Elektra heeft een belangrijke functie in de wereld van goed en kwaad, in die mate dat ze in haar tweede leven - dat ze te danken heeft aan de blinde gevechtsspecialist Stick (Terence Stamp) - bij elke nieuwe opdracht iemand uitschakelt en zich vervolgens opnieuw oplaadt voor een volgende afrekening. Haar buren Mark en Abby Miller, vader en dochter, zijn de volgende doelwitten waar iemand een flinke som geld wil voor betalen. Normaal gesproken stelt Elektra zich bij het afrekenen even weinig vragen als de gemiddelde Aldi-kassierster maar met de boog in de hand en het 'target' in zicht doet iets haar toch twijfelen. Dit lijkt anders, hier zijn maar weinig gegevens gekend over de toekomstige slachtoffers. Elektra's argwaan blijkt gegrond wanneer ze te maken krijgt met 'The Hand', een misdaadorganisatie wiens leden bijzonder bedreven zijn in ninjitsu en waarvan de kopstukken elk hun specialiteit hebben in een soort zwart magie. Kirigi (Will Yun Lee uit Die Another Day) is een meester in het zwaardvechten en een expert in kimaguri, de techniek van urenlange, diepe meditatie. Verder zijn er ook nog Tattoo, Typhoid, Stone en Kinkou. Let vooral op de indrukwekkende speciale effecten wanneer een dier zich losmaakt van de huid van Tattoo (Chris Ackerman die rekening moest houden met sessies van zes uur bij het verfspuiten in tekenen met inkt).

Eén van de voordelen om Jennifer Garner te gaan casten als actie-heldin is dat ze op het vlak van gevechtstechnieken al kon bogen op haar ervaring in de tv-serie Alias. En dat ze in Daredevil al eens in de huid kroop van hetzelfde personage maar dan aan de zijde van Ben Affleck in één van zijn grootste flut-rollen ooit. Jennifer Garner voelt zich dus duidelijk bijzonder goed in haar sexy vel en outfit als het op verfilmingen van strips aankomt. Ze mag misschien in Daredevil ook al heel mooi geweest zijn, die DVD in onze filmkast zetten staat gelijk met pure plaatsverspilling. Met Elektra klimt Jennifer Garner alvast weer enkele sporten op de comic book filmladder want deze keer heeft ze écht wel de hoofdrol te pakken. Toegegeven, het is best wel aangenaam om als gezonde man een langbenige brunette in rode sexy outfit op het grote scherm te zien paraderen. Jennifer Garner heeft echt wel een mannequinfiguurtje en een taille die menig man zijn eigen wederhelft zal toewensen, prachtig sluik kastanjebruin haar, mooi gezichtje ook... En vechten kan ze als de beste (eigenlijk gebruikt Garner in Elektra een mix van boksen, Wu Shu en Shodukan). En in hoeverre Elektra op liefdesvlak even koud is als de Amerikaanse frigo's van daarnet, dat wordt tot onze spijt in de film niet duidelijk. De gedwongen kus die ze krijgt van Typhoid (de Canadese Natassia Malthe) is niet echt een referentie. Eén of meer lekkere meiden en een aantal goede speciale effecten maken natuurlijk nog geen goede film maar zijn bij de meeste strip-verfilmingen de belangrijkste en soms zelfs de enige ingrediënten. Een meeslepend en spannend verhaal heeft Elektra ook al niet, Jennifer Garner parades des te meer.