De roots van Byron Haskin gaan terug tot de periode van het prerevolutionair Amerika. Als kind trok hij samen met zijn familie naar San Francisco.

Nadat Bryon Haskin zijn studies had afgewerkt aan de Universiteit van Berkeley begon hij tijdens de Eerste Wereldoorlog als kadet bij de luchtmacht. Na de demobilisatie werkte hij korte tijd als cartoonist voor de San Francisco Daily News en als verkoper van publiciteit. Hij was op dat ogenblik ook al bezig met industriële fotografie.  In 1919 werd hij als assistent-cameraman aangenomen bij de filmmaatschappij Pathé. Bij David O. Selznick fungeerde hij als regie-assistent en vanaf 1922 kon hij cameraman of zelfs director of photography als beroep vermelden op zijn CV. Zo stond hij achter de cameraman bij verschillende films van John Barrymore op het einde van de periode van de stille films.

In 1927 regisseerde hij zelf twee films bij Columbia en Warner maar de twee decennia die hier op volgden werkte hij voornamelijk als cameraman. 

In 1929 ging hij naar Engeland waar hij drie jaar werkte als uitvoerend producent en technisch adviseur voor Herbert Wilcox. Hij sloot zich aan bij het Special Effects team bij Warner Bros. In 1937 volgde hij het diensthoofd Fred Jackman op, een functie waarin hij actief bleef tot in 1945. In 1938 kregen hij en zijn team een speciale Oscar voor de ontwikkeling én het voor de eerste keer inzetten van de triple head background projector.

Vanaf einde de jaren '40 regisseerde hij voornamelijk sciencefiction films en TV-series waaronder Star Trek (!) waardoor zijn expertise op vlak van speciale effecten natuurlijk het best tot uiting kwam.

In 1945 volgde hij Hal Wallis naar Paramount waar hij zijn carrière als regisseur weer verderzette. Hij ging vrij breed op vlak van filmgenre, van de film noir tot westerns maar zijn bijdrages aan sciencefiction- en avonturenfilms ware het meest geliefd.