De saga rond de mensonterende praktijken van de inmiddels overleden zakenman Jeffrey Epstein en socialiteteef Ghislaine Maxwell – die jarenlang minderjarigen verhandelden om hen seksueel te laten misbruiken door vaak rijke vunzigaards – zal de komende jaren ongetwijfeld nog menige filmadaptatie kennen. Invalshoeken genoeg.

Scoop concentreert zich op de betrokkenheid van de Britse prins Andrew die dikke vrienden was met zowel Maxwell als Epstein, en nog steeds – in zijn geval spreekwoordelijk – kind aan huis was bij Epstein nadat die reeds voor een eerste keer was gearresteerd wegens seksueel misbruik. Dat tot daar aan toe, maar er waren ook getuigenissen dat Andrew ‘klant’ was bij Epstein en Maxwell. En hij was lang niet de enige beroemdheid die met hen werd geassocieerd.

De nieuwe arrestatie van Epstein en zijn daaropvolgende zelfmoord in de gevangenis in augustus 2019 brachten prins Andrew opnieuw in verlegenheid en in het voetlicht van de media. Teneinde zijn eigen verhaal te kunnen vertellen ging hij akkoord om zich te laten interviewen door het actualiteitsprogramma Newsnight op BBC. Een interview dat er kwam in november van hetzelfde jaar en direct voor nogal wat ophef zorgde. Andrew zelf dacht dat hij het er goed vanaf had gebracht, maar de publieke opinie oordeelde daar anders over. Met als gevolg dat hij eerst zijn activiteiten in naam van het Koninklijk Huis stopzette en hij daarna ook nog al zijn militaire en adellijke titels mocht afgeven. Dikke bult, eigen schuld.

Scoop brengt niet het volledige verhaal van Epstein en Maxwell, en zelfs niet eens dat van Andrew. Dit is in de eerste plaats een All the President’s Men en Spotlight-kijk op een gedreven team journalisten dat geen controverse uit de weg ging om een onappetijtelijke waarheid aan het licht te brengen. De geschiedenis is vers: amper vijf jaar na het gecontesteerde interview krijg je al een ronkende en vonkende reconstructie te zien van de weg naar het interview én het interview zelf. Allemaal zo accuraat mogelijk geënsceneerd ter lering en vermaak. Het scenario is gebaseerd op een hoofdstuk uit het in 2022 verschenen non-fictieboek Scoops: Behind the Scenes of The BBC’s Most Shocking Interviews. Dat werd geschreven door voormalig Newsnight-redacteur Sam McAlister, en haar personage staat ook op de voorgrond in de film zelf, waarin ze met verve wordt vertolkt door Billie Piper.

Gillian Anderson acteert zich Meryl Streep-gewijs in de kijker door een als twee druppels water-vertolking neer te zetten van Emily Maitlis, de toenmalige ankervrouw en hoofdjournaliste van Newsnight. Al is de meest frappante vertolking ongetwijfeld die van Rufus Sewell. Verborgen onder een dikke laag make-up steelt Sewell hier ongegeneerd de show, daarbij in vol pijnlijk ornaat de leugens en het ontbreken aan normenbesef bij de terecht in diskrediet gebrachte pipoprins in beeld brengend.

Regisseur Philip Martin graaft cinematografisch niet diep, maar vindt de juiste toon om alles netjes te laten schipperen tussen factuele thriller en menselijk drama. Martin regisseerde tijdens zijn lange televisieloopbaan ook een aantal afleveringen van The Crown en vindt daar met deze Scoop netjes aansluiting bij. Vakkundig vlot heet zoiets.