X-Men: Days of Future Past

Goed
X-Men: Days of Future Past
2014
21/05/2014
langspeelfilm
131 minuten
actie

verdeler

20th Century Fox 20th Century Fox

acteur/actrice (15)

Hugh Jackman Hugh Jackman →  Logan/Wolverine
Jennifer Lawrence Jennifer Lawrence →  Raven Darkhölme/Mystique
Peter Dinklage Peter Dinklage →  Bolivar Trask
James McAvoy James McAvoy →  Charles Xavier/Professor X
Michael Fassbender Michael Fassbender →  Erik Lehnsherr/Magneto
Halle Berry Halle Berry →  Ororo Munroe/Storm
Patrick Stewart Patrick Stewart →  Charles Xavier/Professor X
Ian McKellen Ian McKellen →  Erik Lehnsherr/Magneto
Anna Paquin Anna Paquin →  Marie/Rogue
Ellen Page Ellen Page
Nicholas Hoult Nicholas Hoult
Omar Sy Omar Sy
Elle Page →  Kitty Pryde
Shawn Ashmore
Evan Peters

regisseur (1)

Bryan Singer Bryan Singer
X-Men: Days of Future Past

Hopla … nog maar eens een Marvelfilmpje in de bios. Dát was lang geleden. Wie de ironie van deze zin niet snapt, mag trouwens een gele briefkaart naar de redactie sturen. De “X-Men”-franchise blijft een valabele melkkoe voor Twentieth Century Fox. Na de eerste trilogie (in 2006 ietwat in mineur afgesloten door Brett Ratner, al was “X-Men : The Last Stand” minder slecht dan overal werd beweerd) zette de studio in op een spin-off rond Wolverine (en die was wel ondermaats), om vervolgens te toppen met de onderschatte prequel “X-Men: First Class” en een tweede stand-alonefilm rond Wolverine.

Aanvankelijk verwachtte iedereen zich aan een sequel op “First Class”, gaandeweg werd duidelijk dat ze bij Fox op twee paarden gingen wedden. Door terug te grijpen naar de verhaallijn van “Days Of Future Past” – gebruikt in de X-Men Comics in januari 1981 - kon er immers met een tijdreisverhaallijn worden gewerkt. En diende zich de mogelijkheid aan om de cast die de eerste trilogie bevolkte te verenigen met de cast die opdraafde in “First Class”. Voor de fans: het beste van beide werelden, voor wie er geen sluitspieropening in geïnteresseerd is: quatsch met een stinkend randje. In de comic is het Kitty Pryde (hier vertolkt door Ellen Page) die terugkeert naar het verleden om te vermijden dat er een toekomst ontstaat waarin de mensheid X-Men opsporende en dodende Sentinels ontwikkelt. In de filmadaptatie is het Wolverine die de honneurs mag waarnemen. Logisch, daar het karakter van Wolverine (Hugh Jackman is alweer in optima forma) natuurlijk populairder is dan dat van Kitty.

X-Men: Days of Future Past

In 2023 staan de mutanten op het punt uitgeroeid te worden door de Sentinels, welhaast niet te stoppen robots die met het X-gen zijn uitgerust. Daardoor werken de krachten van de mutanten niet meer en zijn ze een vogel voor de kat die ofwel koudweg worden afgeslacht of in interneringskampen worden opgesloten. De enige manier om de Sentinels tegen te houden is terug te reizen in de tijd en te verhinderen dat het Sentinelprogramma wordt uitgevoerd. Kitty Pryde heeft die krachten, die gebruikt ze om Wolverine terug naar 1973 te sturen. Zijn lichaam blijft weliswaar in 2023, het is zijn geest die transporteert naar zijn jonger lichaam. 1973 is het jaar waarin Mystique (Jennifer Lawrence) Bolivar Trask (Peter “Game Of Thrones” Dinklage) vermoordt. Met die daad wil Mystique er eveneens voor zorgen dat het Sentinelprogramma wordt gestopt, maar haar actie werkt averechts. De aanslag door een mutant nopen de Amerikaanse autoriteiten er immers toe om zeker door te gaan met het programma, en daar Mystique wordt gevangen genomen kunnen ze haar DNA gebruiken om de Sentinels nog sterker te maken. Aan Wolverine de taak om Mystique te vinden vooraleer ze de aanslag kan plegen. Waarop hij meteen in contact komt met de jongere versie van onder andere Charles Xavier (James McAvoy) en Magneto (Michael Fassbender) en het een en ander uiteindelijk leidt naar een confrontatie in het bijzijn van Richard “I’m Not A Crook I’m Just Drawn That Way” Nixon.

Bryan Singer heeft het “X-Men”-universum duidelijk nog in de vingers zitten: tonaal is er niet veel veranderd in vergelijking met “X2”, maar dat hoefde niet echt. De dialogen blijven bij momenten nogal zwaar voor wat een simpele comicverfilming is, wat mooi wordt gecounterd door welgemikt comic relief, imposante set pieces, interessante zijgedachten (zowel de aanslag op JFK als de Vietnamoorlog passeren de revue) en een enthousiaste cast. Wie trouwens – net als wij – vinden dat Jackman zich in zijn Wolverinepak steeds meer de attitude van Clint Eastwood begint aan te meten, doet er goed aan te luisteren naar de golden oldie waar Wolverine twee keer mee wakker wordt. Wie de link snapt en nog een gele briefkaart over heeft … opsturen, die handel.

X-Men: Days of Future Past

Opvallend is dat Singer de tijdreisboog niet laat knappen onder teveel actiescènes: hij laat alles netjes aansluiten bij de rest van de reeks, blijft gefocust op de plot en houdt het echte spektakel tot op het eind (“is it a bird, is it a plane – nope, it’s a football stadium”). Al is de beste sequentie misschien toch de kwikzilveren ontsnapping uit het Pentagon, ergens rond het halfuur. De saga gaat trouwens verder: Singer heeft intussen al getekend voor “X-Men Apocalypse”, aangekondigd voor mei 2016. Een teaser daarvoor zit helemaal aan het eind van de aftiteling. “Apocalypse” speelt zich af in de jaren tachtig (hoeveel nanoseconden zou Quicksilver nodig hebben om de Rubik-kubus om te lossen?) en zou opnieuw zowel de ‘oude’ als ‘nieuwe’ cast in het strijdtoneel gooien. Wordt – met andere woorden – vervolgd.

Alex De Rouck
Weekend Box Office VS
23-05-2014 Plaats 1 $ 90.823.660
30-05-2014 Plaats 2 $ 32.551.098
06-06-2014 Plaats 4 $ 15.154.814
13-06-2014 Plaats 6 $ 9.816.449
20-06-2014 Plaats 8 $ 6.150.460
27-06-2014 Plaats 9 $ 3.321.427