Rafael kijkt na dertig jaar fabriekswerk in Tijuana zo erg naar zijn laatste werkdag uit, dat hij er speciaal nieuwe schoenen voor koopt. Dan blijkt echter dat hij vanwege een foutje in de papieren geen cent pensioen krijgt. Lidia heeft er eveneens dertig jaar lang trouwe dienst op zitten, zij het als thuishulp bij een rijke Mexicaanse dame en haar hondje Princess. Als de dame overlijdt, blijkt de gehele erfenis naar de hond te gaan, inclusief het personeel. Beiden gaan een stille strijd aan : Rafael tegen de fabriek, Lidia tegen de hond.