Jammer maar helaas: de meeste sequels zijn het sop van de kool niet waard. Vaak zien ze enkel het levenslicht omdat de eerste film geld in het laatje bracht, en wordt er niet al te veel nagedacht over het scenario. ‘Meer van hetzelfde’ blijkt een slogan te zijn die op heel wat sequels van toepassing is. Gelukkig zijn er de spreekwoordelijke uitzonderingen op de regel: “The Godfather Part II”, “The Empire Strikes Back”, “Spider-Man 2”, “X-Men 2”… allemaal films die weliswaar ook hoofdzakelijk om economische redenen werden gemaakt, maar die er in slaagden om de fundering van de eerste film te boetseren naar een vervolg dat (nog) beter was dan de vaak al goede eersteling.

Hoort ook in dit rijtje thuis: “Toy Story 2”. Waarin Woody, Buzz en co met een avontuur op de proppen komen dat voortbouwt op de vriendschapsbanden die in de eerste prent werden gesmeed, dat nieuwe personages introduceert en een climax bevat die nog steeds tot het beste behoort wat Pixar ooit heeft voortgebracht. Al zag het er lange tijd naar uit dat die sequel allesbehalve een hoogvlieger ging worden. Disney had destijds immers de nogal slechte gewoonte om goedkope vervolgfilms op hun bioscoopsuccessen te maken om die vervolgens rechtstreeks op video (en later op dvd) uit te brengen. Kwalitatief stelden die niks voor (ze werden met betrekkelijk minder budget, kwaliteit en inventiviteit gemaakt), maar toch graaide het publiek gretig in de beugel, aangetrokken door de naamsbekendheid van het bronmateriaal.

John Lasseter was van meet af aan niet gelukkig met die beslissing, en toen bleek dat zowat de volledige stemmencast van de eerste present tekende voor de sequel, liet hij Disney weten dat ze alle troeven in huis hadden om van “Toy Story 2” een bioscoopwaardig vervolg te maken. Disney stemde toe, maar die beslissing leidde wel naar onenigheid tussen Pixar en Disney. Pixar zag “Toy Story 2” als onderdeel van een eerder gesloten financiële deal, Disney niet omdat het project eigenlijk niet als bioscoopfilm uit de startblokken was geschoten. Door dat conflict maakte Pixar op een bepaald moment zelfs een eind aan de samenwerking met Disney. Uiteindelijk vonden de twee elkaar toch terug en sloten ze een lucratieve overeenkomst waar beide partijen zich mee konden verzoenen. Getuige het waanzinnig succes van Pixar (al hun films brengen steevast geld op en vallen zowel bij critici als het publiek in de smaak) heeft Disney zich die nieuwe deal alvast niet beklaagd.

Ook al is “Toy Story 2” misschien niet zo vernieuwend als Pixars volwassener werk (“Wall-E”, “Up”), de sprong voorwaarts tussen de eerste en tweede “Toy Story” blijft een van de grootste mijlpalen van de studio. Was de eerste film nog ietwat ruw of onafgewerkt, in de sequel leek het wel of alles kon. De menselijke karakters waren niet meer zo ruw en houterig, en de scène waarin een speelgoedpingüin stof ophoest blijft een opmerkelijk stukje animatie. Al dat moois staat allemaal ten dienste van een slim geschreven sequel waarin Woody in de kijker loopt van een speelgoedverzamelaar die aan een blik op de cowboy genoeg heeft om te weten dat het een duur collector’s item is. Woody ontdekt bovendien dat hij niet het enige stuk duur betaald westernspeelgoed is: bij de verzamelaar maakt hij kennis met koemeisje Jessie (Joan Cusack) en goudzoeker Stinky Pete (Kelsey Grammer) die ook op een enkele reis Japan wachten. Dat is echter buiten Buzz en Woody’s andere vrienden gerekend die verwoede pogingen ondernemen om Woody uit de klauwen van de geldwolf te rukken. Want uiteraard willen zij hun vriend niet zomaar naar de rijzende zon zien vertrekken…

“Toy Story 2” is een must voor jong en oud en is nu uitgebracht met een keur aan extra’s. Vooral op Blu-ray, maar ook op dvd staan een paar aardige tijdvullers. Enkel het audiocommentaar heeft tekst en uitleg bij de totstandkoming van de film. De korte featurettes leggen meer algemene keukengeheimen van Pixar bloot.

Er is ook opnieuw een korte vooruitblik op “Toy Story 3” (met een focus op de nieuwe personages) en Buzz Lightyear verzorgt ditmaal tekst en uitleg bij de werking van het internationaal ruimtestation. De meest fascinerende featurette is die waarin we te horen krijgen dat “Toy Story 2” bijna volledig gewist was door een foutief computercommando. Gelukkig was er nog een back-up…