Films ‘Binnen Competitie’ op een Filmfestival kunnen pareltjes zijn. Films ‘Binnen Competitie’ op een Filmfestival kunnen écht sucken. Uit welke windstreek of welk werelddeel de film in kwestie afkomstig is kan een indicatie zijn maar ook niet meer dan dat. Breeddenkend als wij zijn besloten we dan om deze “Takva – Aman’s Fear of God” toch ook maar een kans geven. We hadden moeten beter weten.

Wij zijn er zeker van dat het verhaal je ook al niet zal interesseren maar willen je toch heel snel vertellen dat ene Muharrem centraal staat in deze prent. Hij is een bijzonder gelovig moslim die zich strikt houdt aan de gebruiken en gewoontes van de mensen die deze godsdienst belijden. Muharrem is ook vrijgezel wat in zijn geval inhoudt dat hij ’s nachts zijn vroomheid niet meer onder controle heeft en – in zijn dromen wel te verstaan – de liefde bedrijft met de dame die steeds maar terugkomt in zijn nachten als vrijgezel. Muharrem wordt op een dag gecontacteerd door een invloedrijke en hoog aangeschreven religieuze groep uit de buurt. Vrij snel wordt hij werknemer van deze mensen wat bij hem voor een enorme ommekeer zorgt…

Wij hebben ons tijdens het bekijken/wegdromen/bijna in slaap vallen bij deze film eigenlijk de vraag gesteld of er ook maar iemand in de overigens goed gevulde zaal geïnteresseerd zou zijn in deze Turkse film. Wij zagen geen mannen met zwart haar én een zwarte baard, geen vrouwen met een ingeduffeld hoofd, geen oude, grijze Turken. We kunnen ons moeilijk voorstellen dat één van de aanwezigen het de moeite zal gevonden hebben om naar de lange, lange, véél te lange scènes te kijken waarin de moslims als in een soort van trance hun geloof belijden. Maar ook al wat overblijft als je deze stukken aftrekt van de totale speelduur is slaapverwekkend en waardeloos. Allemaal geen probleem, ware het niet dat dit een film is uit de ‘Officiële Selectie’. Het lijkt me raadzaam om in de toekomst het aantal films die meedingen naar de Prijs van de ‘Beste Film’ wat te beperken want een prent met het opschrift ‘Official Selection’ roept verwachtingen op bij zijn (kandidaat-)bezoekers en het kan moeilijk anders of deze mensen voelen zich na het bekijken van deze film bij de neus genomen. Maar er is nog een tweede mogelijkheid : een nieuwe categorie aan de prijzentafel toevoegen, die van ‘Slechtste Film’. Ik hoef je allicht niet te vertellen welke film we hier écht wel met volle overgave en een grenzeloze overtuiging zouden willen voordragen wat deze editie van het Filmfestival betreft…

Gezien op het 34e Filmfestival van Gent (2007).