Neen, geen Belgische bioscooprelease voor deze film van Robert Zemeckis door de tweede sluiting van de Belgische bioscopen tijdens de coronacrisis. Aangezien hij in Nederland wel in de zalen te zien was, zou hij anders ook in ons landje de zalen hebben gehaald. In Amerika haalde hij de zalen trouwens ook niet. Daar verkocht Warner hem aan de betaalzender HBO Max. Wat Warner intussen nog steeds doet met hun films, al is er tegenwoordig ook wel altijd een bioscooprelease aan gelinkt. Rare tijden allemaal, waarin de cinema zich zowaar moet ziet heruit te vinden. Al zal dat waarschijnlijk niet gebeuren op de mérites van deze weliswaar amusante, maar onevenwichte familiefilm.

Een remake van Nicolas Roegs uit 1990 stammende The Witches of een nieuwe verfilming van Roald Dahls bronroman uit 1983, het is maar hoe je Robert Zemeckis’ adaptatie bekijkt. Als overbodig kan je cynisch besluiten, maar fair is fair … als hypermoderne familiefilm met als bouwstenen de beste CGI die Hollywood en hun Indische outsourcingpartners zich binnen de krijtlijnen van blockbusterbudgetten kunnen veroorloven maakt The Witches geen slechte beurt. Maar ook geen overweldigende.

In 2008 staken de eerste geruchten over een nieuwe verfilming van Dahls klassieke kindergriezelboek de kop op. Guillermo Del Toro zou zich ontfermen over een stop-motionadaptatie maar dat project bleef aan de zijlijn - zoals wel meer gebeurt bij regisseurs die steevast zo’n tien projecten als in ontwikkeling op hun planning hebben staan. Uiteindelijk kreeg Zemeckis de kans om het geparkeerd project alsnog de baan op te sturen. Met naast Del Toro ook Alfonso Cuaron als co-producent aan zijn zij.

Opvallendste verschil met Dahls boek: de locatie en de tijdsetting. Zemeckis verhuist Dahls verhaal over heksen die kinderen in muizen willen veranderen van Engeland anno begin jaren tachtig naar Alabama anno 1968. De achtjarige anonieme held van het verhaal - hij mag als Hero Boy op de generiek - gaat er bij zijn grootmoeder (Octavia Spencer) wonen nadat zijn ouders omkomen bij een verkeersongeval. Nadat een vreemde dame met een slang rond de arm hem in de lokale supermarkt een reep chocola wil geven, dompelt Spencer hem onder in de heksencultuur die volgens haar ouder is dan eeuwenoud. Wanneer het duo daarop besluit om zich voor de heksen te verbergen in een sjiek hotel blijkt dat ze recht in het hart van de heksenkring zijn verzeild: de Grand High Witch (Anne Hathaway) heeft immers net die locatie uitgekozen als uitvalsbasis om alle kinderen van Alabama - en bij uitbreiding de gehele wereld - te muisificeren.

Wat volgt is een vrij generieke - en niet altijd magie opwekkende - hervertelling van het verhaal dat in tegenstelling tot de eerdere verfilming Dahls originele einde bewaart. Al was dat ook van moeten: Dahls erfgenamen hadden dat als testamentaire eis omdat Dahl destijds niet te spreken was over de afgevlakte ontknoping van Roegs film. Zemeckis doet als vanouds zijn best om de visuele effecten zowel op het voor- als achterplan hun werk te laten doen. Met wisselende resultaten: de muizenavonturen die vooral in de laatste drie kwartier de kop opsteken zijn - hoe geestig of spannend het jonge volkje ze ook zal vinden - op zich niet vernieuwender dan die uit pakweg Stuart Little uit 1999.

Met als gevolg dat er deze keer minder ruimte lijkt voor de technologische vernieuwing waar Zemeckis graag prat durft op gaan. The Witches weet daardoor eerder te charmeren door de andere ingrediënten, met op kop het exuberante hoteldecor en de bewuste campvertolking van een hevig van jetje gevende Hathaway die zich bedient van een accent dat het midden houdt tussen een Scandinavische vampier en een Russische tepelklemontwerper. Al kwijt ook Spencer zich voortreffelijk van haar taak als ondernemende Hellzapoppin’ muizengrootmoeder.

De extra’s zijn aan de povere kant: de muizen zullen er niet voor dansen, ook niet als de kat van huis is. Op een handvol verwijderde scènes een een overbodige gag reel na moeten we het doen met heel korte featurettes waarin weinig relevante info te rapen valt. Een elektronische press kit zonder (meer)waarde.