Op de hoes staat te lezen Riders Of Justice, maar de eigenlijk titel van deze zwierige actiekomedie met een dramatische rand is Retfaerdighedens Ryttere. Een Deense film dus, en eentje die de fans van cultcineast Anders Thomas Jensen niet zal teleurstellen. Of dat in elk geval toch niet zou mogen doen.

Borrelend in de koekenpan: een scenario dat niet in zijn kaarten laat kijken, personages met meer dan een hoek af wiens menselijkheid echter nooit overboord wordt gegooid en volledig in dit universum passende vertolkingen van klasbakken als Mads Mikkelsen, Nikolaj Lie Kaas en Nicolas Bro - die allemaal al eerder met Jensen samenwerkten.

Markus (Mikkelsen) is een stugge en licht ontvlambare militair op missie in Afghanistan die te horen krijgt dat zijn vrouw is omgekomen bij een treinongeval. Zijn dochter zat ook op de trein, maar is ongedeerd. Lichamelijk toch, want psychologisch heeft ze zwaar te lijden onder het verlies van haar moeder. Markus wil echter van geen hulp van derden weten, en wimpelt elke vorm van therapeutische tussenkomst af. En dan staan plots Otto (Kaas), Lennart (Lars Bryggman) en Emmenthaler (Bro) op de stoep. Twee wiskundigen en een computerhacker met een fetisj voor statistiek.

Otto zat ook op de trein en hij is er van overtuigd dat de aanrijding tussen de goederentrein en de passagierstrein geen toeval was. Een van de slachtoffers was immers een man die op het punt stond te getuigen tegen de leden van een weinig koosjere motorbende. En dat kan geen toeval zijn, volgens de drie. Aangezien de politie hen niet wil geloven, gooien ze hun gehackte bewijsmateriaal bij Markus op tafel. Het begin van een heel abstracte vriendschap en een open en bloot kogelregenoorlog.

Er zijn waarschijnlijk maar weinig regisseurs die een rouwproces thematisch weten te koppelen aan actie-uitbarstingen die opzichtig knipogen naar Hollywoodblockbusters. En alles dan ook nog eens mixen met zwarte humor die zowel poëtische als puberale toetsen indrukt. Stuiterbalcinema op een bedje van levensfilosofie die zijn eigen sérieux niet altijd serieus neemt … zelfs als het allemaal geen steek houdt of onder zijn eigen gewicht dreigt te bezwijken, is en blijft Riders Of Justice cinematografische leut van de bovenste plank. Met voor de liefhebbers in de mix: een duidelijke lak aan politieke correctheid.

Zou het trouwens toeval zijn dat Jensen kiest voor een titel die evengoed de titel van een gespierde superhelden graphic novel kon zijn? Waarschijnlijk niet nee, daar de titel de opzet van de film net extra dik in de verf zet.