Zalig zijn de B-films van geest, want aan hen behoort het rijk der pure ontspanning. Wes Craven heeft dit zeer goed begrepen, en komt met een film op de proppen die qua pulpverhaaltje, hels ritme, korte speelduur (een uur en een kwartiertje vooraleer de eindgeneriek begint) en claustrofobie heerlijk nauw aansluit bij de korte double bill-klassiekers van weleer : The Narrow Margin van Richard Fleischer, The Tall Target van Anthony Mann, Craven en scenarist Carl Ellsworth haalden er overduidelijk de mosterd, al spelen ze haasje-over door de treinsetting te veranderen in een vliegtuigdecor.

‘Red Eye’ is jargon voor ‘late nachtvlucht’, het vliegtuig dat vaak met vertraging de laatste passagiers naar hun bestemming moet brengen.Ruim een uur van de film speelt zich af aan boord van de ‘red eye’ van Dallas naar Miami.Hotelmanager Lisa (een uitstekende Rachel McAdams, nauwelijks herkenbaar als de blonde lellebel die ze vertolkte in “Mean Girls”) hoopt nog op tijd terug te zijn voor een slopende werkdag, want Charles Keeffe, de nieuwe regeringsveiligheidschef komt met zijn familie logeren tussen twee speeches door.Tijdens het aanschuiven aan de check-in maakt ze kennis met de ogenschijnlijk sympathiek ogende Jackson Rippner (Cillian Murphy, zich terecht uitermate amuserend in zijn rol van koelbloedige (maar tegelijkertijd blunderende) psycho for hire).Ze raken aan de praat en doden de wachttijd met een drankje aan de bar.Wanneer de vlucht eindelijk vertrekt, blijken ze zitjes naast elkaar te hebben. Toeval, denkt Lisa, die het gezelschap van Jackson wel ziet zitten, maar niets is wat het lijkt.Rippner blijkt immers deel uit te maken van een bende die het op Keeffe heeft voorzien, en hij dwingt Lisa om hem te helpen het doelwit uit zijn schulp te lokken.Indien ze weigert, beveelt Jackson de executie van haar vader, die in Miami op haar wacht.Lisa heeft een uur tijd om het telefoontje te plegen waardoor Keeffe kan worden vermoord.En een uitweg is er niet echt, op een turbulente hoogte hoog boven de nachtelijke wolken...

Craven moest duidelijk afkicken na de films die hij voor de Weinstein-broers draaide, en na de mislukte weerwolfpastiche “Cursed” lijkt deze korte thriller het perfecte tegengif. De cineast amuseert zich overduidelijk met de clichés (het kat-en-muisspel tussen gijzelnemer en gijzelaar, de onverwachte tussenkomst van medepassagiers, onvoorziene omstandigheden die afwisselend de plannen van Lisa of Jackson saboteren, …), alle ingrediënten passeren de revue en Craven mag zijn verhaal dan nog tongue-in-cheeck houden, hij filmt het ook als een echte thriller met de juiste genrewendingen op de juiste plaats. McAdams is uitstekend als de stoere vrouw met haar op de tanden, Murphy is hilarisch goed als psychopaat. De finale buiten het vliegtuig mag dan al een stijlbreuk lijken, de ultieme strijd blijft leuk gefilmd en vrij beheersd naar hedendaagse genre-normen. Enkel de manier waarop de terroristen Keeffe willen uitschakelen is er nogal over : spectaculair dat wel, maar niet de meest efficiënte manier om een doelwit risicoloos uit te schakelen. Maar goed, de explosieve uitschuiver niet te na gesproken slaan de makers van dit amusante filmpje grotendeels de juiste toetsen aan. Geen film die je moet gaan zien voor een avondje gevuld met diepgaande cinefiele gensters, maar als je ergens anderhalfuur tijd overhebt om je pelliculehonger te stillen, dan is deze B-film zeker aan te raden. Of noteer hem anders zeker op het huurdvd-lijstje.