Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen. The Real Cancun stond echt wel in de Top 10 van de Amerikaanse Box-Office. Wie zegt dat dit geen garantie is op een goede film heeft natuurlijk gelijk maar wie beweert dat dit niets te betekenen heeft kunnen we moeilijk bijstaan in zijn bewering. De makers van The real Cancun waren de critici alvast voor bij de opmaak van de inlay/het inleghoesje van deze DVD. No script no actors no rules staat er op het doosje, met de NO's overigens in het vetjes en in het rood. Kritiek spuien op het scenario is dus niet aan de orde want er is gewoon geen, men geeft het zelf(s) toe... Ook niet gaan verkondigen dat de cast niet deugt want het zijn geen acteurs dus we kunnen niemand iets kwalijk nemen. En er zijn zelfs geen regels in deze film. 7 days, 7 nights staat er boven de naakte rug van een poedelnaakte dame wiens scheiding van de naakte billen net niet wordt onthuld door de rode band met daarin de titel van deze DVD.

Bij het begin van The Real Cancun komen de belangrijkste figuren even aan het woord. Jeremy, Casey, Laura die normaal als serveerster werkt, Alan die eigenlijk geheelonthouder is, Sky, Matt en nog een aantal andere mannen met indrukwekkende torso's en jonge vrouwen met het lijf en de ingesteldheid om als man zeven dagen lang zijn handen en bed mee vol te hebben. De locatie mag er trouwens ook wel zijn : het hete, broeierige zonovergoten Mexico met luxe zwembaden, een onwaarschijnlijke keuze aan cocktails en een aantal nachtclubs als de 'Coco Bongo' bijvoorbeeld die tot de verbeelding spreken, niet in het minst door de vele mooie lijven. Laat hier een bende jongeren op los die op alle vlakken 'open-minded' zijn en dit kan niet anders dan leiden tot zotte toeren en opwindende avonturen.

Het heeft weinig zin om hier de moraalridder te gaan spelen maar laat ons toch even aanstippen dat Alan, als geheelonthouder, toch wel een belangrijke individu (no cast, dus geen rol hier...) is in het geheel. Hij heeft geen behoefte aan alcohol om zich te amuseren en is een beetje een outsider. Immers, om plezier te maken moet er gedronken worden, moet er zelfs hééééél veel gedronken worden, dat wordt in deze Cancun-film toch wel duidelijk gemaakt. Maar de vraag is natuurlijk in hoeverre een gezond mens van vlees en bloed kan weerstaan aan die allereerste borrel bij het zien van zoveel lekkere lijven en opwindende, rondborstige, gewillige grieten die hun lichaam wel even ter beschikking willen stellen voor het uitvoeren van de erotische spelletjes als beloning wanneer je voor de allereerste keer een glaasje sterke drank achteroverslaat.

Je komt het allemaal te weten in The Real Cancun, inbegrepen enkele monchrome (b)likken in de slaapkamers van enkele avontuurlijke, breeddenkende koppels. De verslaggeving van de Wet T-shirt contest is dan weer in alle kleuren en beeldscherpte te bewonderen. Niet dat je er zoveel plezier aan beleeft als de man met de tuinslang, of de kerel met de emmer. De eerste bewijst dat je met zo'n slang wonderen kan doen waarmee we het vanzelfsprekend hebben over het besprenkelen van de al bijzonder kleine stukjes textiel waarmee de jongedames in kwestie hun al dan niet van een piercing voorziene tietjes bedekken.

En dan willen we gewoon nog vermelden dat er ook nog enkele knappe shots in The Real Cancun steken en dan hebben we het over de fotografie. De exotische locatie en de zon zijn twee belangrijke elementen voor de cameraman om enkele fraaie plaatjes te kunnen maken. Niet dat we sommige van de geëxposeerde borsten niet konden appreciëren. Verre van zelfs.

Niet alle extra's zijn even interessant. De originele trailer en de zeven tv-spots brengen weinig nieuws voor wie de film heeft gezien en ook de deleted scenes zijn niet echt verrassend. In de 'Cast insights' blikken de deelnemers terug op de gebeurtenissen van één week Cancun, een soort evaluatie-ronde als het ware... In het stukje dat werd gemaakt rond de bioscoop-première zijn diezelfde mensen er zo mogelijk nog mooier uit dan in de film en hebben ze het over hun verwachtingen (interviews voor de film, nog voor één van hen de film had gezien) en zorgen de interviews die werden afgenomen na de vertoning voor wat persoonlijke nabeschouwingen. A day at the beach tenslotte brengt een soort 'extended edition' van de wet T-shirt contest, aangevuld met twee korte stukjes van twee andere wedstrijden op Cancun die enerzijds ondeugend en anderzijds suggestief zijn opgevat.