A Quiet Place
verdeler
acteur/actrice (6)
regisseur (1)
producent (3)
director of photography (1)
uitvoerend producent (6)
scenarist (3)
beeldmonteur (1)
productieontwerper (1)
artdirector (2)
kostuumontwerper (1)
componist (1)
Wie had ooit gedacht dat (komisch) acteur John Krasinski regiematig zou tekenen voor een bejubelde horrorfilm die her en der het etiket instantklassieker opgespeld krijgt? Weinigen waarschijnlijk, en Krasinski waarschijnlijk zelf ook niet toen hij nog het mooie weer maakte in de US-versie van Ricky Gervais’ “The Office” of romcoms als “The Holiday”, “It’s Complicated”, “Away We Go” en “Leatherheads” bijrolgewijs inkleurde. Maar er schuilt blijkbaar een donkere Krasinski tussen al die lichtvoetigheid: zo draafde hij op in de Michael Bays’ oorlogstestosteron “13 Hours” en vertolkt hij later dit jaar de titelrol in “John Clancy’s Jack Ryan”. Waarmee hij zowaar in de voetsporen treedt van Alec Baldwin, Harrison Ford, Ben Affleck en Chris Pine.
Het is dus niet compleet zonder ruchtbaarheid dat Krasinksi zich een weg naar “A Quiet Place” baande, maar verrassend blijft het wel. Krasinski brengt de spanning en angst immers heel beheerst in beeld, waardoor deze trefzekere nagelbijter meer is dan zomaar een tussendoorprobeersel. Hij maakte er zelfs een gezinsproject van door samen met echtgenote Emily Blunt de hoofdrollen te vertolken. Goed gecast is de film sowieso: kindacteurs Noah Jupe (“Suburbicon”, “Wonder”) en de in het ware leven ook doof zijnde Millicent Simmonds (“Wonderstruck”) sleuren je eveneens moeiteloos mee het verhaal in.
De scenario-opzet is eenvoudig rechttoe-rechtaan: anno 2020 is de wereld in de greep van blinde, supersnelle en sterk bepantserde wezens (al dan niet van buitenaardse origine) die hun prooien zoeken op basis van geluid. Slecht nieuws voor brulboeien en onhandige Harry’s dus, want wie een geluid maakt is onherroepelijk een vogel voor het monster. Om te overleven moet je dus muisstil zijn, of stiller dan het luidste geluid om je heen.
“A Quiet Place” zoomt in op de Abbotts: een gezin met drie kinderen dat het in de proloogscène hard te verduren krijgt, en de rest van de film stil verdriet moet zien mee te torsen. En tegelijkertijd moet zien te overleven in hun boerderij die midden in het jachtgebied van drie monsters ligt.
De manier waarop de Abbotts hun bestaan zo danig hebben geordend dat ze kunnen functioneren door te fluisteren of gebarentaal te gebruiken levert inventieve scènes op. Dat Krasinski de spanning steeds een emotionele weerklank meegeeft, verdient ook een opwaartse duim. Eigenlijk spreekt “A Quiet Place” meer tot de verbeelding als existentieel overlevingsdrama dan als monsterfilm. Zozeer zelfs dat de film hogere punten scoort wanneer de monsters buiten beeld zijn dan wanneer ze volledig in beeld komen. Het mooiste moment uit de film - de watervalscène - is zelfs volledig monstervrij.
De echte koopwaar van “A Quiet Place” is echter de stilte. Neem die gimmick weg en je krijgt een film die franjeloos ergens het midden houdt tussen M. Night Shyamalans ook al rurale “Signs” en eender welke “Alien”- of “Cloverfield”-kloon.
06-04-2018 | Plaats 1 | $ 50.203.562 |
13-04-2018 | Plaats 2 | $ 32.970.049 |
20-04-2018 | Plaats 1 | $ 20.911.809 |
27-04-2018 | Plaats 2 | $ 11.004.977 |
04-05-2018 | Plaats 3 | $ 7.763.085 |
11-05-2018 | Plaats 5 | $ 6.455.396 |
18-05-2018 | Plaats 8 | $ 3.944.442 |
25-05-2018 | Plaats 9 | $ 2.435.143 |