Junior (Michael Oliver) is een weeskind dat tussen de nonnetjes opgroeit in een speciaal daarvoor ingericht instituut.  De 'pinguins' weten zich geen raad met het roodharig jongetje dat al mening nonnetje in het gips deed verdwijnen zoniet slapeloze nachten heeft bezorgd.  Aan de andere kant zien we Ben (John Ritter) en Flo (Amy Yasbeck) die aan de hand van wat gekleurde potjes van een would-be gynaecoloog te horen krijgen dat er nog zoiets bestaat als steriliteit en zo tot de vaststelling komen dat al hun inspanningen van de afgelopen weken op niets zijn uitgelopen.

Dan maar eentje halen in de 'kinderbazaar' denkt het echtpaar en zo komt men tot bij Junior.  De wit-zwarten kunnen meteen de champagne ontkurken en feestvieren wanneer men ziet dat de schrik van het weeshuis het gebouw heeft verlaten.

Wanneer het mannetje aan opa Healy (de ondertussen 70-jarige Jack Warden, From here to Eternity, Heaven can Wait, etc...) wordt voorgesteld, de directeur van Big Ben's Sportstown, wordt de kat Fuzzball op zijn gezicht getorpedeerd an kan hij na een rol van de trap meteen het hospitaal worden binnengereden.  Al vrij snel gaat de papegaai schunnige praat gaan vertellen en kan men net op tijd de weelderig ingerichte slaapkamber blussen van een klein brandje.  Het verjaardagsfeestje van het buurmeisje ontaardt in een ware puinhoop wanneer Junior, voor de gelegenheid verkleed als klein duiveltje, enige ongure streken uithaalt...

Ondertussen verslindt papa boeken in het genre van 'A great dead' en 'discipline your child', maar de literaire werkjes worden al gauw ingeruild voor 'The exorcist'...  Niets mag echter baten want Junior komt onder het stuur van hun wagen terecht en er start een helse rit door de grootstad die uitmondt in het ruïneren van een supermarkt, gevolgd door het leeghalen van papa's spaarboekje.  Uiteindelijk belandt de familie Healy bij de psychiater die het kind heeft verkocht en al gauw blijkt dat men de eenendertigste in de rij is geweest...

Problem Child is een geestig filmpje à la Home Alone dat werd ingeïnspireerd op The Bad Seed van Mervyn Leroy uit 1956, dat op zijn beurt gebaseerd werd op het Broadway-stuk van Maxwell Anderson.  Al bij al toch nog een leuke komedie...