Slimme zet van Pixarboegbeeld John Lasseter om “Planes” naar de minder prestigieuze Disney Toonstudio’s te verschuiven: het laatste waar de geplaagde animatiestudio – na geruchten over productionele clashes en het met een jaar uitstellen van “The Good Dinosaur” en “Finding Dory” – op zit te wachten is immers een project dat de goede naam van Pixar helemaal onwaardig is.

Lasseter heeft blijkbaar een boon voor levende voertuigen (en made in China-merchandise) en lanceert met “Planes” onder de noemer 'World Of Cars' een “Cars”-spinoff die eigenlijk gewoon het verhaal van Lightning McQueen, Mater en co van Radiator Springs naar Propwash Junction verplaatst, en het mengt met de outline van het avontuur van Pedro, het kleine Chileense postvliegtuig dat in 1942 zijn opwachting maakte in “Saludos Amigos”. Ja-ha, we kennen onze Disneyklassiekers.

In Propwash Junction droomt het dappere sproeivliegtuig Dusty Crophopper ervan om deel te nemen aan een vliegrace rond de wereld, een wedstrijd die eigenlijk enkel is weggelegd voor grotere en snellere vliegtuigen. Edoch, kijk eens aan: Dusty kan zich kwalificeren voor de wedstrijd … en hij wint de race! En laat de egocentrische gedoodverfde winnaar een poepje ruiken. En blinkt tijdens de race uit in zelfopoffering in moed. En heeft een olietruckvriend die heel veel lijkt op een bastaardneef van Mater. En een oude mentor die hem helpt in zichzelf te geloven. En neen, we hebben geen spoilers weggegeven in deze paragraaf, want iedereen – jong, oud, man, vrouw, jongen, meisje, Alzheimer, geen Alzheimer – die een ticketje koopt voor deze prent weet vooraf toch al hoe het eindigt. Of toch al minstens na vijf minuten.

“Planes” is dus niets meer dan “Cars” met vleugels. Je kan argumenteren en zeggen dat die bewering niet helemaal klopt daar Lightning McQueen geen underdog was en Dusty Crophopper wel, en dat klopt. Misschien heeft John Lasseter dat bewust gedaan, net om ervoor te zorgen dat de gelijkenissen niet op honderd procent afklokten. Achtjarige koters zullen waarschijnlijk niet vallen over de gelijkenissen met “Cars”. Misschien appreciëren ze die zelfs, en zetten ze wel een set “Planes”-speelgoedvliegtuigjes op de Sint en Pieten-brief. In die optiek is “Planes” een geslaagde missie.

Voor de oudere homo cinefilicus – en laat er nu net zo eentje aan het woord zijn - is het echter moeilijk om niet cynisch te doen over deze inspiratieloze speelgoedverkoop stimulerende cash in. Ergernissen genoeg: plotnaden die je van mijlenver hoort scheuren, clichématige rip-off personages, irritante muziekkeuze op de klankband, het bannen van alle creatieve spiritualiteit … zelfs de vista’s die de verschillende etappes van de race kleuren ogen déjà vu. Lasseter/Disney op automatische piloot dus … maar nog niet aan het eind van hun “World Of Cars”-latijn. Volgend jaar mag Dusty immers alweer de lucht in voor de sequel “Planes: Fire And Rescue”. Hopelijk is er bij dan wel iemand aanwezig die de inspiratiekraan mag of kan opendraaien. En dan wat: wachten op Boats of Trains ?  Een op zijn zachtst gezegd schraal vooruitzicht voor iedereen die geen Sint en Pieten-brieven meer schrijft.