Pan
verdeler
acteur/actrice (15)
regisseur (1)
producent (3)
Het wil precies niet lukken met sequels en prequels op J.M. Barries klassieker “Peter Pan”. Steven Spielberg maakte in 1991 meer vijanden dan vrienden met “Hook”, en Joe Wright vergeet het koren van het kaf te scheiden in “Pan”, een origine story die laat zien hoe Peter Pan in Neverland verzeilde. Niet dat alle traditionele “Peter Pan”-adaptaties allemaal de moeite zijn. Na al die jaren telt de Disneyanimatieversie uit 1953 eigenlijk nog altijd als de definitieve bioscoopversie van het kinderverhaal. Ook P.J. Hogans live action-versie uit 2003 was grotendeels een losse flodder.
In “Pan” zien we hoe Peter als baby wordt achtergelaten in een Londens weeshuis. Samen met een briefje waarin staat dat hij zijn moeder zeker zal terugzien, is het niet in deze wereld, dan zeker in een andere. Peter (Levi Miller) groeit tijdens de tweede wereldoorlog op in het weeshuis. Samen met de andere jongens mag hij daar misschien wel veilig zijn voor Duitse bommen, het gevaar komt uit een andere hoek. Hij wordt – net als alle andere jongens – ontvoerd door piraten die hem in een vliegend schip meenemen naar Neverland. Nu ja, ontvoerd … ze worden gewoon verkocht door de non die het weeshuis runt. Nondedjuu, denk je dan in een woordspelige bui.
In Neverland verzeilen ze in de klauwen van piraat Blackbeard (Hugh Jackman) die de weesjongens als slaven laat werken in de mijnen waar ze verplicht worden om naar sterrenstof te zoeken, een goedje dat het verouderingsproces tegengaat en naar het schijnt ook helpt bij gekloven eksterogen, winderige darmen en vettige neusharen. Blackbeard wil alle elfen uitroeien en moet daarvoor eveneens afrekenen met de oorspronkelijke bewoners van Neverland. Ja, je mag ze indianen noemen. Peter raakt verzeild in de strijd, zeker als hij ontdekt dat zijn moeder en vader van Neverland afkomstig zijn. Aan zijn zijde: James Hook (Garrett Hedlund), in die dagen nog een lamme goedzak met Indiana Jones-allures.
Joe Wright is een begenadigd cineast (“Pride And Prejudice”, “Atonement”, “Hanna”, “Anna Karenina”) die vaak het verwijt krijgt te opzichtig artificieel te regisseren. Bij “Pan” is het niet anders. Jammer is dat hij zich ditmaal geen begenadigd verhalenverteller toont. Wright slaagt er niet in om een meeslepend avonturenverhaal te distilleren uit Jason Fuchs’ scenario. Integendeel: tussen de overdaad aan CGI, overbodige Baz Luhrmaneske musicalmomenten (Nirvana en The Ramones passeren de revue) en lawaaierige setpieces door is er nauwelijks een memorabele scène te ontwaren. Jackman is een fletse piraat - en dan zat de arme man dit jaar ook al in “Chappie” -, de interactie tussen Hedlund en Rooney “Tiger Lily’”Mara wil iets te nadrukkelijk jolly good zijn, en zelfs de spontaneïteit van de jonge Miller kan de meubelen niet redden.
Geen gebrek aan verbeelding in “Pan”, maar wel aan een kloppend hart en een opwindende ziel. En dat is jammer: een helder, boeiend of meeslepend scenario is nog altijd de hoofdreden om te kunnen genieten van een eender welk filmspektakel. Er zijn dagen waarop de aimabele jongens in ons dat gemis opvangen door de mantel der liefde uit de kast te halen. Helaas zijn er ook dagen waarop het ding wordt achtergelaten in de droogkuis van de vergetelheid. Drie keer raden welke mindset tijdens de conceptie van dit stukje leesvoer de bovenhand had.
09-10-2015 | Plaats 3 | $ 15.315.435 |
16-10-2015 | Plaats 6 | $ 5.863.128 |