John en Jane. Ze zijn inmiddels vijf (of zes) jaar gehuwd met elkaar en zitten samen op de bank voor een - maak zelf maar uit wat voor iemand het is of kan zijn - aandachtig luisteraar/huwelijksconsulent. De twee willen het even kort hebben over de voorbije periode waarin ze man en vrouw waren voor elkaar. Of weer niet. Even het oliepeil nakijken, de motorkap opentrekken, dat is volgens John zoén beetje een omschrijving van het gesprek. Daar hoort natuurlijk ook het begin bij, hoe de twee elkaar leerden kennen. Het was in Bogota waar de twee elkaar van nut konden zijn enkel door hun aanwezigheid en het wijsmaken van een foefje aan de binnenstormende Politie. Ze deelden ook dezelfde kamer (let er hier even op wat een resultaat je krijgt wanneer een dronken cameraman achter het toestel staat of wanneer een nuchtere filmer het toestel niet zo goed in de hand heeft) en korte tijd later schoven ze elkaar ook de trouwring over de vinger... Echt veel vuur zit er nu niet meer in het huwelijk van John en Jane Smith. In goede en kwade dagen, tot de dood ons scheidt, bla bla bla, bla bla bla, niets van dat alles. Voor de twee is het elke dag puur routine. Eten klaar om 19:00, John vertrekt 's morgens elke keer naar het bouw-bedrijf waar hij werkt, Jane is een onverbeterlijke computerspecialist die op elk moment van de dag kan opgeroepen worden om het netwerk van een groot bedrijf terug draaiend te krijgen. Maar... de twee hebben niets te kort. Een kast van een huis, elk zijn eigen mobieltje én auto-mobieltje : een sjieke kar van een Mercedes voor Jane en een indrukwekkende Amerikaanse vierwieler voor John...

Wat de twee echter niet van mekaar weten is dat ze eigenlijk dezelfde niet-gebruikelijke stiel uitoefenen. Ze verdienen namelijk beiden de kost als huurmoordenaar. Ze zijn alle twee sluw genoeg om niet in elkaars vaarwater te komen of hun dekmantel prijs te geven maar wanneer hun twee concurrerende werkgevers Benjamin Danz als hun volgende opdracht aanbrengen gaat het mis. John en Jane maken het elkaar heel moeilijk bij deze missie en de man die moest vermoord worden kan ontkomen. Een steekje laten vallen in dit soort van werk kan niet dus krijgen beiden de kans om de reden van hun mislukking uit de weg te ruimen binnen de 48 uur. Alleen komen ze er al beiden vrij snel achter dat de persoon die ze moeten ombrengen dezelfde is als die met wie ze al vijf (of zes) jaar het bed delen... Het verhaal voor “Mr. and Mrs. Smith” is van de hand van Simon Kinberg. De eerste versie van het scenario vormde trouwens een onderdeel van zijn thesis aan de ‘Columbia University Film School’. Een etentje met enkele vrienden die aan het experimenteren waren met huwelijkstherapie zette de scenarist op het goede verhaalspoor. Echt goed acteren mag dan misschien niet echt nodig geweest zijn voor deze “Smith”-film, het omgaan met wapens was wél een vereiste. Pitt en Jolie kregen als voorbereiding op de film elke week in Canyon Oaks in de San Fernando-vallei wapen-onderricht van twee stunt-coördinators en technisch adviseur Mark Stefanich. Die laatste is overigens een gewezen S.E.A.L.-lid die hen trainde in speciale operaties waaronder specifieke anti-terrorisme tactieken. Voor Angelina Jolie toch wel wat anders dan de aanpak als ‘stand alone hero’ Lara Croft (“Lara Croft - Tomb Raider II“).

“Mr. and Mrs. Smith” was een behoorlijk succes in de States en ook in ons Belgenland zal dit straks één van de, zoniet dé absolute zomerhit in de bioscoop worden. Met Angelina Jolie en Brad Pitt op de affiche kan het niet mislopen. Toch niet als het op bezoekersaantallen voor deze film aankomt. De geruchtenmolen die in gang werd gezet als zouden mevrouw Jolie en mijnheer Pitt respectievelijk Billy Bob Thornton en Jennifer Aniston hebben laten staan om samen iets te beginnen komt hierbij ook al goed van pas natuurlijk. De (Box-office) resultaten zijn er alvast maar daarom nog de kwaliteit niet. De film trekt zich maar traagjes op gang en het is lang wachten voor de strijd tussen mijnheer en mevrouw Smith losbarst en het toch nog entertaining wordt. De explosieven, speciale effecten en spectculaire actiescènes maken vanaf dan veel goed en zullen de meeste kijkers toch wel tevreden de zaal doen verlaten. In “Mr. & Mrs. Smith” zijn het de grote namen die de spreekwoordelijke meubelen (lees : goede cijfers aan de Box-office) redden. De marktwaarde van een Pitt en een Jolie doet in dit geval wonderen. Beeld je hier een acteur en een actrice in met een paycheck die een flink stuk lager ligt dan Brad en Angelina en de kans is heel groot dat de prent een “straight to video” vermelding krijgt. Het is soms wel mooi om zien natuurlijk, Angelina Jolie met het gekende gleufje in de onderlip, getooid in een strak lederen SM-pakje. Als je dan toch moet van kant gemaakt worden, laat het dan door zo’n madam zijn. Maar het verandert weinig aan ons finale verdict. Mr. & Mrs. Smith is geen klasse-film, verre van.