Mira is de eerste Vlaamse film die op DVD wordt uitgebracht in de reeks Kroniek van de Vlaamse Film. Het is een samenwerking tussen de Vlaamse Gemeenschap en het Koninklijk Belgisch Filmarchief. Via deze samenwerking probeert men de films van eigen bodem een tweede leven te geven. Het is voor velen een unieke kans om de films te (her)ontdekken. Het bij momenten overdreven mooi taalgebruik van de boeren ontkrachten het realiteitsgehalte, maar dat nemen we er maar bij.

In 1971 zou schrijver Stijn Streuvels 100 jaar worden. Ideaal om de man in de bloemetjes te zetten. En hoe kan je dat beter doen dan met de verfilming van één van zijn boeken. De keuze viel op De Teloorgang van de Waterhoek. Hugo Claus schreef het scenario, en de Nederlander Fons Rademakers tekende voor de regie. Met 642.000 bezoekers staat de film in de middenmoot van de tien beste Belgische bioscoopsucces. Een mooi resultaat voor een opmerkelijke Nederlands - Belgische coproductie die internationaal groot succes oogstte.

De streek rond Hamme vormt het decor voor Mira, waar een plaatselijk boerendorp zoals geen ander in rep en roer staat. De overheid is namelijk van plan om een brug te bouwen over de Schelde. De lokale veerman vreest voor zijn job. De andere buurtbewoners zijn ook niet gelukkig. Ze denken dat de brug louter en alleen voor overlast zal zorgen. Samen met de jonge Lander (Jan Decleir) verzetten ze zich dan ook tegen de bouwplannen. Ze schrikken er zelfs niet voor terug om de landmeter en zijn collega te vermoorden. Naast dit alles zorgt ook de komst van Mira voor opschudding. De jongedame is voor vele mannen een lustobject, en dat tot groot ongenoegen van haar familieleden.

De film is gebaseerd op waargebeurde feiten die Streuvels neerschreef in het boek De Teloorgang van de Waterhoek. De feiten speelden zich af rond 1905 in Avelgem. Tevergeefs werd daar gevochten tegen de bouw van een brug. De figuur van Mira is geïnspireerd op Streuvels' jeugdvlam, een twintigjarige deerne genaamd Marie. De Nederlandse actrice Willeke Van Ammelrooy werd als het titelpersonage op slag beroemd, en dat was niet alleen omwille van haar spraakmakende naaktscène. Ze is ook de verpersoonlijking van emancipatiebeweging die toen opmars maakte. Tegenover haar stond een al even onbekende en piepjonge Jan Decleir. Sinds Mira kan je een Belgische film zonder Decleir geen Belgische film noemen.

Mira opende, zoals blijkt uit de interessante documentaire, voor Belgische cineasten de deur. Met latere films zoals De Loteling en Pallieter werd gebouwd aan de Vlaamse filmindustrie. De plattelandsfilm werd naast onze chocolade, wafels en spruiten een nieuw exportproduct. Alleen jammer dat we vandaag de dag nog steeds gebukt gaan onder het juk van de Vlaamse boerenfilm. Films zoals Le Huitième Jour, Hop, en de films van de gebroeders Dardenne zijn ten onrechte een schaarste.