Er zijn zo van die films die voor hun release onder de spreekwoordelijke radar vliegen.  Ze staan in de filmkalender, er is geen grootse marketing-campagne rond opgezet, je ziet geen grote namen bij cast noch filmmakers, films die in de massa lijken te gaan verdwijnen en plots op een goeie dag in de zalen worden gedropt.  “Me Before You” is zo’n film, een waar je dus maar weining van verwacht.  Maar… toegegeven, we hebben altijd wel een vertrekscore in ons hoofd, een voorafgaandelijk idee op hoeveel Filmfreak-sterren de prent in kwestie allicht finaal zal afklokken.  En, zo flexibel en onafhankelijk wij zijn als medium, zo vrij zijn wij in het bijsturen van die “start-score” naarmate de film vordert.  Waarbij niets onmogelijk is.  En wat hebben wij onze mening moeten bijsturen in het geval van “Me Before You”…

“Me Before You”, overigens het langspeelfilm-regiedebuut van Thea Sharrock, neemt een start vergelijkbaar met die van een 100 % cliché-film.  Inbegrepen het eenvoudig, voorspelbaar verhaaltje : meisje heeft vriendje, komt in contact met een andere jongen, begint er na een tijdje toch wel iets voor te voelen, bla bla bla…

Maar niets is wat het lijkt.  Het is een gevoel dat in het geval van “Me Before You” immers maar voor een half uurtje stand houdt, de verdienste van ondermeer Jojo Moyes die niet alleen het boek schreef waarop deze film is gebaseerd maar ook het scenario voor de film, maar boven al van Emilia Clarke…

Louisa Clarke heeft al een tijdje een baantje in de ‘Buttered Bun’ een café/restaurant waar ze als dienster is tewerkgesteld.  Haar vriendelijkheid en werklust blijken niet voldoende om een ontslag af te wenden want op een dag krijgt ze de bons van haar baas.  Met enkel een kleine omslag en daar in een laatste betaling moet ze naar huis.  Daar wachten haar werkloze ouders, zus, neef én opa (!) zoals elke dag op haar thuiskomst.  En de teleurstelling is groot wanneer ze vernemen dat het voor ‘Lou’ haar laatste werkdag is geweest.  De centen die zij verdient zijn heel hard nodig en dus moet de 26-jarige ‘kostwinner’ zo snel als mogelijk een nieuwe job zien te vinden.  Werkervaring, diploma’s, de economische toestand in en rond het afgelegen dorpje op het Engelse platteland, het zijn stuk voor stuk elementen die niet in Lou’s voordeel spreken.

Tot ze verneemt dat men ten huize de Traynors op zoek is naar een soort van zorgverlener, iemand die flink wat uren per dag ten dienste kan staan van Will Traynor, ooit een succesvol bankier maar nu door een tragisch verkeersongeval verlamd aan de onderste ledematen.  Een jonge dertiger in een rolstoel.  Met een verwoest leven.  Wat het medische aspect betreft kan Will een beroep doen op een verpleger die ook meerdere uren per dag aanwezig is.  Niet omdat het een goedbetaalde job is maar vooral omdat de centen broodnodig zijn besluit Lou te sollicteren voor de functie.  Met succes.  Ze wordt na een eerste gesprek met Will’s moeder aangenomen.  Maar al snel blijkt dat Will een heuse brompot is, verbitterd om wat hem in zijn leven is overkomen, met weinig respect voor iedereen in zijn omgeving die zijn miserabel bestaan nooit zullen kunnen opkrikken tot een niveau dat voor hem draaglijk is.  En dus kan Lou niet anders dan de dagen aftellen…

En toch is Lou het beste wat Will kon overkomen.  Waar we het op vlak van synopsis maar meteen zullen bij houden, kwestie van niet op glad en ongewenst spoiler-ijs te raken…  Maar wat ons meteen ook een brugje doet slaan naar dé aantrekkingspool van “Me Before You” : Emilia Clarke.   In de film doet Lou’s positivisme, eerlijkheid, spontaniteit en enthousiasme na een tijd zijn werk bij Will maar is maar een fractie van wat Emilia Clarke betekent voor deze film.  Zij is het die ervoor zorgt dat deze film zich onderscheidt van een klassieke romcom.  En dat onze gemiddelde verwachtingen als een raket de hoogte inschieten.  Haar glimlach, haar attitude, haar présence is zo puur, zo onschuldig, zo innemend en lieftallig dat ze een bijzondere indruk op ons maakt.  Dit is genieten.  Clarke is in “Me Before You” zo charmant in haar te grote gele regenjas, haar kleedje met eenvoudig hartjesmotief, haar knalrode feestjurk, de haarspeldjes met vlinderfiguurtjes…

Alles bij elkaar zorgt het voor een aankleding en kledijmatige ondersteuning van wat één van de meest ontwapenende personages is in een film als deze van de laatste jaren.  Zoveel trompetgeschal uit de Filmfreak redactie vraagt om enige verduidelijking.  Emilia Clarke kreeg voor haar personage van Daenerys Targaryen in de HBO-serie ‘Game of Thrones’ bijvoorbeeld een tweede Emmy-nominatie, in 2013 werd ze ook al genomineerd voor dezelfde prijs maar ook voor een ‘Critics Choice Television Awards’.  Maar misschien ken je ze ook wel van “Terminator : Genisys” toen ze de rol van Sarah Connor vertolkte.  Naarmate de jaren verstrijken zal het lijstje van goeie films én filmprijzen enkel maar toenemen.

De rol van Will Traynor in “Me Before You” was voor Sam Claflin die je ongetwijfeld kent van (de laatste drie) Hunger Games-films.  Janet McTeer en Charles Dance als de ouders van Will maken het rijtje van belangrijkste rollen af.  De soundtrack van de film met de liedjes van Ed Sheeran (‘Photograph’), Jessie Ware (‘Till The End’), Max Jury (‘Numb’), Cloves (‘Don’t Forget About Me’) zorgt voor een passende sfeer.  Met passende teksten ook.  “Me Before You” is dus een sterk drama met een imponerende Emilia Clarke die wel moét uitgroeien tot een ‘leading lady’... O ja, misschien dit nog : vergeet de zakdoeken niet.