May December

Zeer goed
May December
2022
24/01/2024
langspeelfilm
117 minuten
drama
speelfilm

verdeler

The Searchers The Searchers

acteur/actrice (9)

Natalie Portman Natalie Portman → Elizabeth Berry
Julianne Moore Julianne Moore → Gracie Atherton-Yoo
Charles Melton → Joe Yoo
Cory Michael Smith → Georgie Atherton
Elizabeth Yu → Mary Yoo
Gabriel Chung → Charlie Yoo
Piper Curda → Honor Yoo
D.W. Moffett → Tom Atherton
Lawrence Arancio → Morris

regisseur (1)

Todd Haynes

producent (8)

Natalie Portman Natalie Portman
Christine Vachon Christine Vachon
Will Ferrell Will Ferrell
Sophie Mas
Pamela Koffler
Grant S. Johnson
Tyler W. Konney
Jessica Elbaum

director of photography (1)

Christopher Blauvelt

uitvoerend producent (9)

Lee Broda Lee Broda
Jeff Rice Jeff Rice
Thorsten Schumacher Thorsten Schumacher
Madeleine K. Rudin
Thomas K. Richards
Jonathan Montepare
Samy Burch
Alex Brown
Claire Taylor

scenarist (1)

Samy Burch

beeldmonteur (1)

Affono Gonçalves

productieontwerper (1)

Sam Lisenco

kostuumontwerper (1)

April Napier
May December

Todd Haynes en Julianne Moore kijken blijkbaar graag in de filmpoppetjes van elkanders ogen daar deze May December al hun vijfde samenwerking is. De vorige vier waren Safe, Far From Heaven, I’m Not There en Wonderstruck. Het beste aanknopingspunt bij die vier is te vinden bij het melodrama Far From Heaven waar May December DNA-matig het sterkst bij aansluit. Al is dit meer dan zomaar een portie melo, het is tegelijkertijd een sardonische kijk erop.

Licht gebaseerd op ware feiten, maar geenszins een verfilming daarvan. Edoch, bij wijze van omkaderende duiding: Mary Kay Letourneau was een Amerikaanse lerares die eind jaren negentig even wereldnieuws was na haar seksuele avonturen met een twaalfjarige leerling. Ze kreeg twee kinderen met hem, waarvan er een werd geboren tijdens haar verblijf in de gevangenis. Na haar vrijlating zou ze huwen met ‘haar grote liefde’, een huwelijk dat uiteindelijk veertien jaar zou duren.

May December

Een min of meer gelijkaardige situatie in May December. Hier zette Moore destijds haar zinnen op een dertienjarig hulpje in een dierenwinkel. Ze kregen in totaal drie kinderen, huwden en vormen twintig jaar later een hecht gezin binnen een gemeenschap die hen nog steeds met argusogen bekijkt maar hen uiteindelijk wel lijkt te hebben aanvaard. Of hen toch minstens gedoogt. Totdat plots Natalie Portman op de stoep staat van het strandhuis van Moore en haar gezin. Als actrice die Moore gaat vertolken in een op stapel staande verfilming van ‘het schandaal’ en bij wijze van methodactingvoorbereiding Moore en de haren van zo dichtbij mogelijk wil observeren. Oude wonden worden daarbij opengereten en nieuwe krijgen vorm.

May December is een duivels geestige en bijzonder accuraat geacteerde observatieprent die het potentieel schokkende verhaal volledig omzeilt. Geen sensatiepersaanpak hier van ‘kinderverkrachting’, maar een normale kijk op een gezin dat misschien niet gangbaar mag zijn gestart, maar wel is uitgegroeid tot een standvastig geheel waarin niet meer of minder akkefietjes te rapen vallen dan bij een gewoon gezin. Het interessantst zijn de barsten die ontstaan door de komst van Portman. Zij gebruikt het gezin vooral – om niet te zeggen uitsluitend – om haar persoonlijke ambitie te voeden door gefingeerd mee te leven, te paaien en zelfs valselijk te verleiden. Ja beste mensen, de echte stoute madam in de prent is niet degene die destijds seks had met een jonge tiener maar wel de malafide egoïste die heel wat minder moreel besef blijkt te hebben.

May December

Al hoef je uiteraard geen diepere moraal mee te nemen uit May December: genieten is de boodschap. Want als zwarte (melo)komedie is hier maar weinig tegen in te brengen: de regie, het scenario, het acteerwerk en het oog voor karakter- en omgevingsdetail houden je twee uur bij de les. Met als orgelpunt net voor het belsignaal een heerlijk perfide eindscène die meteen ook het metier van acteren en filmmaken demonisch fileert. Melodrama, donkere komedie, sudderend karakterstuk of contradictorisch vrouwenportret … hoe je May December ook bekijkt, schone cinema is het waarachtig en wis. Met als opvallende muzikale noot de centrale plaats die Haynes voorziet voor het dreigende pianothema van Michel Legrands score van het uit 1971 stammende The Go-Between.

En voor wie graag op de valreep nog de titel verklaard ziet: May-December is in de Engelse taal een uitdrukking die wordt gebruikt om een relatie te omschrijven die wordt getypeerd door een aanzienlijk leeftijdsverschil. Voilà.

Gezien op 50e editie van Film Fest Gent.

Alex De Rouck
Extra informatie
  • Genomineerd voor vier Golden Globes (Best picture, Best female actor, Best female actor in a supporting role en Best male actor in a supporting role.
  • Genomineerd voor een Academy Award/Oscar in de categorie Beste origineel scenario.


Synopsis

Gracie is getrouwd met de 23 jaar jongere Joe, die ze heeft leren kennen toen hij nog een tiener was. Terwijl het koppel op het punt staat om hun tweeling uit te zwaaien naar de universiteit, komt hun relatie onder druk te staan door de intrede van Hollywood-actrice Elizabeth. Zij probeert Gracie en Joe’s relatie te doorgronden voor haar nieuwste rol. De blik van buiten zorgt voor het langzaamaan ontbinden van hun relatie en heden en verleden vloeien langzaam in elkaar over bij zowel Gracie en Joe als Elizabeth.